Όπως γυρεύει λίγο γέλιο ο πικραμένος κι όπως το χάδι του πατέρα ο ορφανός, όπως ζητάει την ελπίδα ο αδικημένος και του Θεού την ευλογία ο ταπεινός.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι, θέλω μαζί σου τους καημούς μου να μοιράζομαι. Σε χρειάζομαι, πως είμαι κάτι στο πλευρό σου να φαντάζομαι. Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι, να είσ' εδώ όταν νυχτώνει να μη σκιάζομαι, κακό μη πάθεις να προσέχω και να νοιάζομαι. Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι.
Σαν το νερό που το ζητά ο διψασμένος, σαν ταξιδιώτης που δεν έχει γυρισμό, σαν την αγάπη που έχει ανάγκη ο προδομένος και σαν το δρόμο που δεν έχει τελειωμό.
Σε χρειάζομαι...
τι να προσθεσω, καρδιά μου?.....
λειπει η χροιά της φωνής μου να νιωσεις την αναγκη μου...
Δεν μπορείς να προσθέσεις τίποτα... τα περιγράφει όλα .... την έλλειψη παρουσίας ενός συντρόφου ή συνοδοιπόρου από το πλάι μας... Άλλοτε παίρνει μορφή ανδρική, ερωτική, γεμάτη !!! Κι άλλοτε μια παρουσία ενός/μιας φίλου/φίλης, που θα θέλαμε να περιγράψουμε εκείνες τις νύχτες..που κάτι έχουμε ανάγκη πιο πολύ... να σπάσει η σιωπή με ηχοχρώματα που αγαπήσαμε και αγαπάμε... Αλλά και πάλι ευτυχώς υπάρχουν οι στίχοι αυτοί , οι φωνές αυτές που αναπληρώνουν τα κενά... τα όποια κενά.... κι αν αισθανόμαστε...!!! Να σαι καλά!!! Ευχαριστώ για το πέρασμά σου...!!!
3 σχόλια:
Όπως γυρεύει λίγο γέλιο
ο πικραμένος
κι όπως το χάδι του πατέρα
ο ορφανός,
όπως ζητάει την ελπίδα
ο αδικημένος
και του Θεού την ευλογία
ο ταπεινός.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
θέλω μαζί σου τους καημούς μου
να μοιράζομαι.
Σε χρειάζομαι,
πως είμαι κάτι στο πλευρό σου
να φαντάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
να είσ' εδώ όταν νυχτώνει
να μη σκιάζομαι,
κακό μη πάθεις να προσέχω
και να νοιάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
σε χρειάζομαι.
Σαν το νερό που το ζητά
ο διψασμένος,
σαν ταξιδιώτης που δεν έχει γυρισμό,
σαν την αγάπη που έχει ανάγκη
ο προδομένος
και σαν το δρόμο που δεν έχει
τελειωμό.
Σε χρειάζομαι...
τι να προσθεσω, καρδιά μου?.....
λειπει η χροιά της φωνής μου να νιωσεις την αναγκη μου...
Σε φιλω ολόγλυκα...
Δεν μπορείς να προσθέσεις τίποτα...
τα περιγράφει όλα .... την έλλειψη παρουσίας ενός συντρόφου ή συνοδοιπόρου από το πλάι μας...
Άλλοτε παίρνει μορφή ανδρική, ερωτική, γεμάτη !!!
Κι άλλοτε μια παρουσία ενός/μιας φίλου/φίλης, που θα θέλαμε να περιγράψουμε εκείνες τις νύχτες..που κάτι έχουμε ανάγκη πιο πολύ... να σπάσει η σιωπή με ηχοχρώματα που αγαπήσαμε και αγαπάμε...
Αλλά και πάλι ευτυχώς υπάρχουν οι στίχοι αυτοί , οι φωνές αυτές που αναπληρώνουν τα κενά... τα όποια κενά.... κι αν αισθανόμαστε...!!!
Να σαι καλά!!!
Ευχαριστώ για το πέρασμά σου...!!!
Ο Πάριος του... τότε και ο εθνικός ύμνος του...
Να είσαι καλά που μου τον θύμισες... καλό σου απόγευμα...
Δημοσίευση σχολίου