Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Storm

Καταιγίδα οι σκέψεις 

Φωτίζουν κεραυνοβολώντας το μέσα κόσμο

Οι λέξεις τρέχουν ανάκατες πέρα δώθε

Οι μορφές ενώνονται και μετά χωρίζουν

Χορός μεταμφιεσμένων

Σπινθήρες συναισθημάτων 

Αγκαλιάς – γέλιου – έρωτα – αγάπης – χωρισμού

Μείνε … 

Φύγε…

Έλα …

Αγάπη … 

Τρέλα …

Ψέμα ...

Αλήθεια ….

Φώς στο σκοτάδι ο ηλεκτρισμός της αφής

Αστραπή = Έρωτας

Κεραυνός = Λαβωματιά

Μπουμπουνητά = Πυροτεχνήματα

Έκσταση = Ένωση

Ένωση Αστραπής Κεραυνού = Έλξη 

Έλξη = Εγκεφαλική - Σωματική

Βιολί = Η κατακόκκινη κραυγή του Φύγε μέσα από τα σφικτά δόντια που φωνάζουν Μείνε






Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Αλκοολικές Αγάπες

Αγάπη
Έρωτας
Σκέψεις
Θέλω
Ανάγκες
Αποτυχία
Θλίψη
Απογοήτευση

Είναι άδικο μ' ακούς?
Να θέλεις να δώσεις και να μην μπορείς.
Και πάλι πόνος.

Σε μια στροφή ήρθες εσυ.
Και ξαφνικά η λύπη σου έγινε χαρά.
Πόση δύναμη θέλει να πάρεις πραγματικά το θάρρος και να εκφραστείς.

Μάτια βαριά..
Από τον πόνο της ζωής.
Από την μη κατανόηση γιατί η ζωή μπερδεύεται και μπερδεύει .

Ψυχή σμπαράλια.
Κορμί κομματιασμένο. Μοιρασμένο σε δυο κόσμους.

Η καρδιά καίει το μέσα και τον έξω κόσμο.

Καίει και όταν η λάβα ξεχυθεί .. απλώνεται και πέρνει παραμάζωμα
τους γύρω.

το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το , για σένα.
Αποκάλυψη γενναία
η μοιρά μας είναι διαφορετική.

μπέρδεμα οταν η αγάπη δεν βρίσκει ανταπόκριση.
Την ανταπόκριση που πρέπει.

Όλος ο κόσμος θάλασσα κι αν γίνει ... κανένα καυμό δεν μπορεί να πάρει.
Πάντα σε κάποια στεριά θα τον αφήσει.

Πονάνε και οι δυο πλευρές.

 Νιώσε με...Σε νιώθω... και πονάω...
Πρώτη φορά το άρωμα ενός τριαντάφυλλου που δεν αφήνει ίχνη.
Λες και κάποιος το στράγγιξε.

Σώσε με!
Δεν μπορώ να μεταλάβω τη δική σου παρουσία.

"Και μη κοιτάς ποιος νίκησε
Που πήγαν τα καράβια
Δεν έχει η αγάπη λάφυρα
Δεν έχει η αγάπη βράχια"


Ξέρα ο τόπος της Αγάπης όταν δεν είναι αμοιβαία.
Πόσο θα θελα όλα αυτά να γινόντουσαν ανάποδα.

Δεν υπάρχει σκέψη.
Δεν υπάρχει τίποτα.
Άγρια θάλασσα και που θα μας βγάλει.

Λύπες και χαρές απλόχερα χαρίζονται.
Ατέρμονο κύκλος.

Πόνος γίνεται προσευχή!
Ξενιτιά η καρδιά που δεν αγαπά.

Απόσταση .
Όταν καίγεσαι πέρνεις απόσταση να μην κάψεις.

Και κάπου εκεί το ποτό χαλάει τη μαγεία.
Και κάπου εκεί η Αγάπη εξανεμίζεται

Αλκοολικες Αγάπες !



Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

μπερδεγουεϊ

Κρίση πανικού ....
Πανικός και φόβος για ότι πάω να χτίσω ..
Βαθιες ανάσες απο το πρωί....
Βαρύ το κεφάλι ...
Πολύπλοκες διαδρομές ανθρώπων.
..Κενό...
..Μηνύματα...
Τηλεφωνήματα..
Πίεση...
Άγχος...
Στρες...
Δεν καταλαβαίνεις ...
Δεν καταλαβαίνω...
Φωνές...
Νεύρα...
Πανικός...
Περνάς τα όρια....
Τέλος ..
Από αύριο νέα αρχή...
Τυπικότητες ...
Τέλος...
Λάθος που ανακατεύτηκα...
Λάθος που έμαθα...
Καμία διαφορετικότητα , δεν πρέπει να ξεπερνά όρια....
Τα ξεπέρασες...
Δεκτική.
Δοτική...
Μέχρις εδώ....όμως.
Ολοι κάνουμε λάθη.
Κι εγώ. Κι εσύ.
Δεν ακούς όμως.
Λυπάμαι...
Προσπαθώ να ξεπεράσω τον πανικό της σημερινής κατάστασης.
Προσπαθώ να σκεφτώ.
Ήθελα κάτι άλλο, τελικά ήθελες κάτι άλλο....το είπες...
ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.. νιώθω..νιωθεις...
Όμως μην φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση.
Του προκαλεις πανικό.
Ταραχή.
Τα χέρια τρέμουν, το κορμί.
Πρέπει σε λίγο να δώσω τον καλύτερο εαυτό.
Πρέπει να χαμογελάσω μέσα από τον φόβο.
Πως?
άλλο εσύ άλλο εγώ...
άλλα τα θέλω μου κι αλλα τα θέλω σου...
πρέπει να υπάρξει κατανόηση.
Εγώ κατανοώ...κι εσύ επιμένεις... το αντίθετο, γιατι συμπεριφέρεσαι  "αλλόκοτα".

Τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας τον νιώθω...τον ένιωσα απο τη πρώτη στιγμή
αλλά δεν φανταζόμουν την έκτασή του.

Πάρει πινέλα και ζωγράφισε τον κόσμο σου και δες ότι εγώ θα είμαι ένα χρώμα
ξένο προς εσένα.. Θερμό χρώμα ναι .... αλλά διαφορετικό από ότι είσαι εσύ.
Είμαι εδώ από μια άλλη θέση και όχι από τη θέση που με έχεις βάλει εσύ.
Την σέβομαι την αποφασή σου, αλλά πρέπει να σεβαστείς κι εσύ τι δική μου.
 
Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν και τίποτα... θέλω να σε κανω να κατανοήσεις ότι μπορείς
να δεις ξανά τα πράγματα με άλλη ματιά...
Κάντο.
Κάντο πριν είναι αργα.

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Χωρίς Τίτλο έτσι απλά....

Ξέρω τι συμβαίνει..

Μας μεγαλώνουν τα προβλήματα, μας απομακρύνουν από κάθε επαφή.

Τώρα πια ξέρω, έμαθα, και συνεχίζω να μαθαίνω.

Μα, ένα πράγμα που δεν έχω ξεχάσει είναι ότι μπορεί κάποιοι, επαφή με τους γύρω μας,
να μην έχουμε.. μα την νιώθουμε… με τη σκέψη μας, με τα όνειρά μας.

Με τις προσευχές μας. Όχι μόνο τώρα αλλά από πάντα.

Ξέρεις πάντα έκανα όνειρα όσο κι αν οι καταστάσεις κάποτε με έφθειραν, με μιζέριασαν.

Επαφή πάντα είχα και θα έχω μέσα στα όνειρά μου, που κάποτε φάνηκαν «λίγα» στα μάτια σου. Δεν σε αδικώ, άλλη εποχή τότε. Χαμένη σε άλλη διάσταση πραγματικά .

Δεν έχουμε πια επαφή.

Κάναμε τις επιλογές μας. 

Εγώ στα όνειρά μου, κι εσύ απομακρύνθηκες από την πραγματικότητά μας.

Άραγε σε στηρίζουν, όσοι επέλεξες να είναι δίπλα σου? 
Ή σε αφήνουν μέσα στη πολύβουη οχλαγωγία μιας πόρτας που κλείνει πίσω τους?

Ξέρω ένα πράγμα, ότι όταν κάτι σε έχει πονέσει πολύ, το διαγράφεις και είναι οριστικό.

Μάταια προσπαθώ να επικοινωνήσω ξανά.

Πόσο μου λείπεις! 

Πόσο θα ήθελα να επιμείνω, να έρθω εκεί δίπλα σου και να σου πω: 
«Όλα θα πάνε καλά; Δύναμη! Κουράγιο» 

Πραγματικά από τα βάθη της καρδιάς μου, θα ήθελα να ήμουν εκεί δίπλα σου.

Μπορεί να μη θέλεις πια, είναι δικαίωμα σου.

Κι εμένα δικαίωμα μου είναι να σου φωνάζω: 

«Μαζί πάμε ξανά… Αναπνοές και μην

Ξεσπάς στον εαυτό σου. Είμαι σίγουρη ότι το κάνεις και αυτό. Μα άκου με! Είσαι
Ένας άνθρωπος που με τρόπο που ξέρεις μόνο εσύ, είσαι αυτό που είσαι και γι αυτό όλοι σε Αγαπάμε και σε Εκτιμάμαι.
Βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί δεν έπαψα να Εκτιμώ, να Αγαπώ, να Σέβομαι
Τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκα, έκλαψα, γέλασα, πόνεσα, νοιάστηκα και πίστεψα στο ότι θα είναι δίπλα μου.

Θέλω να προσέχεις .

Θέλω όσο κι αν κάποια στιγμή διαβάσεις αυτές τις γραμμές, να τις πιστέψεις.

Σε νοιάζομαι ρε γαμώτο σου είχα πει κάποτε και αυτό δεν αλλάζει.

Όσο κι αν εσύ δεν απαντάς όσο κι αν τρως τα  νύχια για να μην απαντήσεις
Εγώ εδώ θα είμαι και θα περιμένω μια απάντηση.


Σε αγαπώ , να προσέχεις!!!!»















Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Στον αγαπημένο μου φίλο, Cookie

Του τελευταίους έξι μήνες έχω αποκτήσει ένα τετράποδο φίλο!
Είναι απίστευτος σαν σκύλος και τον λατρεύω !
Με έχει συγκινήσει πολλές φορές.
Χτες του έκανα στείρωση.
Και μόνο που τον είδα να ναρκώνεται λύγισα!
Όπως θα λύγιζα και λυγίζω και για τους συγγενείς και φίλους μου.
Έφυγα από το ιατρείο, και όλη την υπολοιπη ώρα μέχρι να με πάρει
ο κτηνίατρος τηλέφωνο, ήμουν στο δικό μου κόσμο.
Έκανα δυο φορές το σπίτι, έπαιξα με τα ανήψια μου.
Τίποτα !
Το μυαλό μου εκεί.
Κολλλημένο.
Μετά από μιαμιση ώρα περιπου με πήρε τηλέφωνο ο κτηνίατρος.
Όλα πήγαν καλα.
Μόλις είχε ξυπνήσει!
Ανακουφίστηκα!
Με ρώτησε πότε θέλω να τον πάρω το βράδυ ή το πρωί.
Ούτε συζήτηση αν και σκεφτόμουν το πρωί να του έλεγα να τον έπερνα το επόμενο πρωί, το βράδυ.
Πήγα και τον πήρα σοκαρίστηκα που ήταν ακόμα υπό την επίρροια της νάρκωσης, πονούσε κιόλας.
Τον έφερα σπίτι, θυμήθηκα όταν τον πρωτο πήρα , και τον έφερα στο σπίτι.
Σαν μωρό τότε σαν μωρό και τώρα!
Τα μάτια μου έτρεχαν !
Άρχισα να νιώθω τύψεις.
Ήταν τόσο ήρεμος!
Απεναντίας σα σκυλί είναι πολύ ζωηρός.
Όλη τη βραδυά την πέρασα στο προσκεφάλι του!
Το χάιδευα, με έγλυφε, μέχρι τις 4 περίπου ήμουν ξύπνια μετά έγειρα στον καναπέ.
Ανέβηκε και έκατσε δίπλα μου.
Αφού με ξύπνησε, σηκώθηκα για το κρεββάτι μου.
Μετά από λίγο τον αισθάνθηκα δίπλα μου.
Ήρθε έβαλε τη μουσούδα του δίπλα μου να με κοιτάει.
Σήμερα αφού ξυπνήσαμε στις 10.30 επανήλθε στους ρυθμούς του!
Σιγά σιγά ... τη μια κοιμόταν την άλλη ήθελε παιχνίδι, τον έβγαλα στο κήπο.
Φοβάμαι να τον πάω μακρυά μιας και η τομή είναι ανοιχτή.
Θα πάρουμε αντιβίωση και θα είμαστε σε λίγες μέρες μια χαρά.
Ο γιατρός μου είπε να τον βγάζω βόλτα έξω...αλλά θα το κάνω δειλά δειλά από αύριο.
Σε λατρεύω αγαπημένε μου φίλε!!!
Παιδι μου ολότελα !!!
Ο τρόπος που ώρες ώρες με κοιτάει είναι λες και μαντεύει τι έχω στο κεφάλι μου!
όταν είμαι θυμωμένη με κάτι το καταλαβαίνει.
επίσης όταν θυμωνω μαζί του γιατί θα έχει κάνει καμιά αταξία, τον βλέπεις και αμέσως κοιτάει κάτω.
Ομως η επίστευτη και ανιδιοτελής αγάπη του με έχει σκλαβώσει, λιώνω στο βλέμμα του.
Στο χάδι του, αν και σα σκυλί δεν είναι και πολύ χαδιάρης αλλά όταν το ζητάει το παίρνει και με το παραπάνω..
Αγκαλιές και φιλιά!



Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Τα αγάλματα

Τα αγάλματά μας θα στήσουν κάποτε οι ιδέες
με ένα πέτρινο κλαυσίγελο πίσω απ’ τα χείλη
όταν γελάνε οι προτομές στα βάθρα τους ωραίες
να τρέμει κλαίγοντας εντός του κόσμου μας η ύλη
αυτή του θεατρίνου πριν ανοίξουν οι αυλαίες
και του δεσμώτη η άλλη πριν του κλείσουνε την πύλη.


Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Αδέσποτες ζωές




Αδέσποτη ζητιανιά
το χάδι,
το γέλιο,
η αγκαλιά
το δάκρυ,
η βόλτα όλη δική μας!
Σουλατσάροντας δρόμους και δρομάκια
αδέσποτα γυρεύουμε
να καλύψουμε τις ανάγκες μας
για επικοινωνία
για σχέση
Αδέσποτη ζωή
κερνάμε πίνουμε από το ίδιο
ποτήρι όλοι μας!
Το ποτήρι της Ψυχής !!!
Ζητιανεύουμε
τον Έρωτα
τη Φιλία
τις Σχέσεις
τον Ανθρωπο!!!

Πάντα και πάντοτε
αυτό που κάνουμε στο τέλος
να κλέβουμε με όποιο κόστος συνεπάγεται αυτό!!!

Καλή μας ζωή!

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Την Αληθεια Να Πω ♟♞♥ Φίλιππος Πλιάτσικας

Δεν χρειάζεται να ρθεις είσαι πάντα εδώ..
Μέσα μου κατοικείς, Μέσα μου υπάρχεις Εσύ!
Όσο μακρυά κι αν ταξιδέψουν οι Ψυχές
τόσο κοντά τους ενώνει η Αγάπη!
Αγάπαμε , Αγαπάμε Αγάπα!
Μόνο έτσι προχωράμε...
Για όλα εκείνα λοιπόν που αφήσαμε πίσω
και όσα ντύσαμε με Αγάπη!
Όλοι νιώθουμε να αγαπάμε
να το δείχνουμε, να το πέρνουμε πίσω
να το ξαναδίνουμε με περισσότερο πάθος
Συλλέγω Στιγμές και πορεύομαι
Συλλέγω ανάσες και ζω...
Συλλέγω αγγίγματα ψυχής και αναστένομαι!!
Ας αγαπήσουμε Εαυτόν και όλα τα υπόλοιπα
έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις!

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Ναυάγησα



 .....στη σκοτεινή και φουρτουνιασμένη θάλασσα

Με μάγεψε ο τρόπος που πάφλαζε στα βράχια

Σαν έναν έρωτα άγριο, που έχει κορυφώσεις

Παύσεις και μετά ξανά κορυφώσεις

Άσπρα σύννεφα λες και έπεσαν μέσα της

Λες και ήθελαν να γευτούν λίγο τη μανία της

Ο κάθε βράχος την έκλεινε στην αγκάλη του

Το κάθε κύμα της λες και αποτραβιόταν

Και μετά με χίλιες στροφές έπεφτε πάνω του.

Καταπίνανε τα φιλιά, ένα-ένα

Σαν ηδονοβλεψίας, τα μάτια μου

Λες και κοκκίνιζαν τα μάγουλα

Που έβλεπαν κάτι απαγορευμένο.

Η ψυχή γαλήνια, όσο ποτέ άλλοτε

Έσκασε  χαμόγελο!

 

08-01-2013, 8:30 π.μ.