Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Γράμμα στην πόλη των αγγέλων




Κύριε, γιατί αυτόν?
Ήταν ο αγαπημένος όλων μας!
Κύριε, όχι Αυτόν!
Μας πονάει πολύ η απώλεια του..
Κύριε, γιατί αυτόν ?
Ξέρουμε ότι υπέφερε πολύ στη ζωή του.. Μια ζωή 32 χρόνια στα νοσοκομεία..
Όμως το τελευταίο καιρό ήταν καλά.
Γιατί έπρεπε να μολυνθεί με μικρόβιο και να φύγει τόσο άδικα?
Κύριε, γιατί όλες αυτές οι δοκιμασίες?
Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος χαρά, παρά τα προβλήματα, που κατά καιρούς
Αντιμετώπιζε.
Ήταν πάντα ο στυλοβάτης για όλους μας. Όταν χάναμε την ελπίδα ήταν εκείνος που παρά του ότι είχε υποφέρει πολύ, που μας έδινε κουράγιο. Δύναμη. Ελπίδα. Χαμόγελα.
Κύριε, ήταν ο αγαπημένος μου!
Μας τον πήρες, δεν ξέρω γιατί, διάλεξες εκείνον. Είχε έρθει η ώρα του?
Κύριε, δεν μπορώ να το πιστέψω. Το αρνούμαι. Αρνούμαι να δεχτώ την απώλεια.
Το πένθος είναι βαρύ. Το κενό ανεκπλήρωτο.
Κύριε, μας είχε μάθει τους δεσμούς να τους κρατάμε. Ήμασταν πάντα ενωμένοι. Τώρα αισθανόμαστε ακρωτηριασμένοι. Μισοί. Άδειοι.
Κύριε, είχε τα πιο εκφραστικά μάτια…
Τον είχα , τον ένιωθα δεύτερο πατέρα μου. Ήταν κάτι παραπάνω από θείος μου.
Με πονάει και με θλίβει η απουσία του από γύρω μας, από δίπλα μας.
Κύριε, άφησε μόνη τη θεία μου και τα παιδιά του.
Ήταν στην καλύτερη φάση της ζωής τους, από προσωπικής άποψης. Ήταν χαρούμενα, για τις επιλογές τους.
Ξέρεις Κύριε, πιο ήταν δύσκολο να βλέπεις τα (ξα)αδέρφια σου να λυγίζουν, άντρες δυο μέτρα και να λυγίζουν. Ήθελα να ουρλιάξω, να κλάψω, να φωνάξω κι εγώ μαζί τους… Μαζί με όλους.. Έκλαψα αλλά όχι όπως θα ήθελα όχι όπως ένιωθα μέσα μου.
Γιατί για μένα ήταν ο «σωτήρας» μου όταν γεννήθηκα… Ήταν εκείνος που είπε:
-          Αναλαμβάνω την ευθύνη ετούτο το μωρό (500γραμμάρια, 5,5 μηνών) να το πάω μόνος μου στην αθήνα, κι αν στο ταξίδι πεθάνει, θα το επιστρέψω πίσω στη τσέπη μου, και δε θα αναλάβει κανένας πιλότος την ευθύνη ενός θανάτου.
Αυτά είχε πει την ώρα που ο πιλότος του αεροπλάνου αρνιόταν να πετάξει με ένα μωρό σε αυτή τη κατάσταση, και με τα λίγα ιατρικά μέσα την εποχή εκείνη.
Κύριε, τι λόγια παρήγορα να βρω να πω σε όλους μας?
Υπομονή, Θάρρος, Δύναμη…
Πόσο θα κλαίμε ακόμα? Πόσα η βουβή σιωπή αυτή που τελικά σπάει με ένα βλέμμα, μια ματιά, θα είναι εκεί στην άκρη να πυροδοτεί τον πόνο μας?
Είχα πει ότι θα θυμώσω αν κάτι πήγαινε στραβά… Τελικά ούτε αυτό δε μου βγαίνει..
Ούτε το κλάμα.. ούτε τίποτα… όλα συσσωρεύονται ..
Καλό Ταξίδι σου είπαμε ήδη έχουν περάσει 15 ημέρες … Δύσκολο πολύ Δεν το πιστεύω κανείς μας!!! Όλοι νομίζουμε ότι είσαι κάπου, κάπου ανάμεσά μας.
Σχεδόν κάθε πρωί περνούσες από το σπίτι της μάνας μου, να δεις τι κάνουμε έπινες το χυμό σου κι εκείνη τον καφέ της και μετά έφευγες για το γραφείο σου. Ή καμιά φορά περνούσες το μεσημέρι πριν γυρίσεις στο σπίτι σου. Τώρα ποιος θα την επισκέπτεται? Ένα γιατί της έχει μείνει κρεμασμένο στα χείλη της. Ένα γιατί μας τυραννάει όλους μας..!!!
Να προσέχεις εκεί πάνω…
Να μας προστατεύεις από εκεί ψηλά που βρίσκεσαι τώρα πια .. όπως άλλωστε το έκανες και όταν ήσουν εδώ στη γη!
Ένα τελευταίο Σε αγαπώ πολύ που στο ψιθύρισα όταν μπήκα και σε είδα, στην εντατική, στο λέω και τώρα στο φωνάζω ακόμα..γιατί για μένα δεν πέθανες , απλά έφυγες για ένα ταξίδι. Καλή αντάμωση!

λυπημένη

Στν πέτρα τς πομονς
κάθισες πρς τ βράδυ
μ το ματιο σου τ μαυράδι
δείχνοντας πς πονες·
κι εχες στ χείλια τ γραμμ
πο εναι γυμν κα τρέμει
σν ψυχ γίνεται νέμη
κα δέουνται ο λυγμοί·
κι εχες στ νο σου τ σκοπ
πο ξεκιν τ δάκρυ
κι σουν κορμ πο π τν κρη
γυρίζει στν καρπό·
μ τς καρδις σου σπαραγμς
δ βόγκηξε κι γίνη
τ νόημα πο στν κόσμο δίνει
ναστρος ορανός.
 Γ. Σεφέρης

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Χρόνια πολλά Μάνα Μητέρα Μαμά!!!!


Αναδημοσίευση από πέρυσι 09-05-2010 
Στις Μάνες όλου του Κόσμου και στη Δική μου
Η μάνα είναι δυνατή
τι κι αν οι μπόρες τη λυγίσουν
εκείνη θα σταθεί
ορθή και με χαμόγελο
στα χείλη
 με μια αγκαλιά γεμάτη
ζεστασιά θα μας καθυσηχάσει

για να περάσουν τα δύσκολα και
να βγει το γέλιο πάλι
στα χείλη μας.




Η μάνα που ποτέ δεν κοιμάται
όταν ο πυρετός καίει το παιδί της

η μάνα που ποτέ δεν ηρεμεί
όταν ταξίδι μακρινό έχεις φύγει

η Μάνα που ποτέ δε λυγίζει μπροστά
στα παιδιά της μα πάντα πίσω
σε μια δική της γωνιά..

Η μάνα μου οι στεναγμοί της
αν ξεχυθούν θα σηκώσουν
παλίρροια θάλασσες και πελάγη..

Η μάνα η μανούλα η μαμά
που ξέρει πάντα
τα παιδιά της..γιατί είναι
κομμάτι από τα σπλάχνα της
το πρώτο της το χάδι πάντα μέσα στα
κύτταρά μας χαραγμένο μένει ..
Μάνα .. πόσα σαγαπώ δε σου χω πει
Μητέρα πρέπει να στο πω
είσαι γλυκιά και δυνατή
μανούλα μου Σε Αγαπώ πολύ

κι όταν κι εγώ με τη σειρά μου
πάρω τον τίτλο σου μανούλα
θα γίνω σαν κι εσένα δυνατή
με αγάπη ξεχωριστή
με γέλιο και αγκαλια μεγάλη
τη μια θα αγκαλιάζω το παιδί
και θα του λέω ιστορίες
από σένα!!!
Κι εσύ εκεί σε μια γωνιά
να με ακούς και να γελάς
και πάλι
στη δική σου τη γωνιά
το δάκρυ σου να αφήνεις
μα θα ναι δάκρυ υπερηφάνειας
για τη μανούλα μου γλυκιά
απο σένα παίρνουμε μαθήματα
Αγάπης Φροντίδας και στοργής..
θέλω να είσαι δυνατή
σε ότι κι αν συμβεί
εμείς εδώ θα είμαστε
με ένα χαμόγελο
και μια αγκαλιά σα μια γροθιά
να διώξουμε όλα τα κακά.
την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει




Υ.Γ. Αφιερωμένο στην Δική μου μάνα που περνάει το δικό της δυσβατο μονοπάτι,
και στη μητέρα της που πάσχει από Αλτσχάιμερ...
και σε όλες τις μάνες του κόσμου που κι εκείνες αντιμετωπίζουν το οποιοδήποτε πρόβλημα
να μην ξεχνάνε ότι όση αγάπη έδωσαν
τα παιδιά τους είναι εκεί
να βοηθήσουν να τα ξεπεράσουν με όποιο τρόπο μπορούν
μαζί μανούλα μου θα το περάσουμε
κι αυτό το μονοπάτι...!!! Κράτα γερά μόνο, ασε με να λυγίζω εγώ στα κρυφά ..
εσύ πρέπει να είσαι δυνατή..και ήρεμη!
Σε Αγαπάω πολύ!!!
 Υστερόγραφο 08-05-2011:
Υ.Γ. Πέρυσι ήταν ένας άλλος Γολγοθάς φέτος περνάμε κάτι άλλο.. Ξέρω ότι πονάς πάρα πολύ
που ζεις την κατάσταση αυτή... Δεν ξέρω τι λόγια πρέπει να σου πω, ότι θα το ξεπεράσει, ότι θα αντέξει... σίγουρα θα αντέξει για όσο εκείνος ακόμα έχει εσωτερικές αντοχές... Ήμαστε εδώ όλοι,
για να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον...Σου έχει μείνει ένα γιατί σε εκείνον όλα... Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό το γιατί, δεν υπάρχει ... ή τουλάχιστον εμείς οι θνητοί δεν μπορούμε να τη δώσουμε...Παλεύει Εκείνος μέσα εκεί κι εμείς όλοι εδώ απέξω.. Τον Αγαπάμε και θέλουμε όλοι να τον δούμε να πατάει ξανά στα πόδια του...Ευχόμαστε και παρακαλάμε και πάνω απόλα Προσευχόμαστε να τα καταφέρει..










09 - 05 - 2010

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Take a look through my eyes



Κοίτα τον καθρέφτη σου και θα δεις έναν διαφορετικό κόσμο .. 
Χαρούμενο ... σου γελάει και σε περιμένει ... Κοίτα καλά με τα μάτια της καρδιάς σου!!!
Θα δεις τα πιο όμορφα χρώματα του Καλοκαιριού!!!
Συνέχισε!!!
Σε περιμένουν πολλοί εκεί έξω... μην σταματάς!!!
Δώσε τη μάχη και βγες με χαμόγελα αισιοδοξίας!!!
HAPPY!!!!!!!!!