Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

(Αφι)ερωμένη στον Έρωτα

Ερωτεύθηκα τη θάλασσα γιατί ήταν το κορμί σου

Ερωτεύθηκα το λιμάνι μου γιατί ήταν η αγκαλιά σου

Ερωτεύθηκα τα χρώματα της φύσης γιατί είχαν κάτι από τη ματιά σου

Ερωτεύθηκα τους ήχους γιατί έβγαιναν απ' το κορμί σου..

Ερωτεύθηκα το γέλιο σου γιατί σε έκανε παιδί

Ερωτεύθηκα το βλέμμα σου που με ταξίδεψε στο νησί του Έρωτα

Ερωτεύθηκα τον ήχο της φωνής σου...

Ερωτεύθηκα... την ανάσα που σκορπάς

Ερωτεύθηκα αλλά δεν το ξέρεις..

γιατί στον Έρωτα τα αισθήματα πρέπει να είναι αμοιβαία...

Ερωτεύθηκα...και ας είναι η φωτιά του να με κάψει..

Ερωτεύθηκα αλλά ούτε κι εγώ το ξέρω...για πόσο..για όσο...

Στην υγεία μου πιες πορφύρας γλυκύ έαρ!


Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Αύρα Καλοκαιρινή


Με δυο σταγόνες μέθυσα
από της θάλασσας σου την αρμύρα
Φεγγαρένια η ματιά σου που τη λάμψη του
έχει πάρει
και τ' αστέρια ένα ένα πέφτουν μέσα στην αγκάλη
και φοβάμαι μη σε σφύξω και σκορπίσεις στον αέρα
και βρεθείς ξανά στην ουράνια παρέα..
Στέλνω τα φιλιά μου που σε καίνε πιο πολύ
και το χρώμα σου αλλάζεις σ' ένα κόκκινο βαθύ.
Κοίτα τώρα πόσο μοιάζεις μ αυγουστιάτικο φεγγάρι
που μου καίει το κορμί!


Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Δύο μισά μας κάνουν ένα ολόκληρο!!!






Κάποτε ήταν ο καθένας ένα πορτοκάλι. Ένα πορτοκάλι ζουμερό, φωτεινό, ολοκληρωμένο, γεμάτο εμπειρίες, αγάπη, ερώτα. Απλά γεμάτο. Έπρεπε για συμπαντικούς λόγους να κοπεί στα δυο. Κόπηκε.

Από τότε ο καθένας μας είναι μισό πορτοκάλι. Λίγο στεγνό, χωρίς πολλούς χυμούς, μισή αγάπη, μισός έρωτας. Όλα μισά.

Και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία του ψαξίματος. Να βρούμε το άλλο μισό πορτοκάλι μας, που θα μας γεμίσει. Θα μας ολοκληρώσει. Θα μας ξεχειλίσει από αγάπη, από έρωτα.

Κάνουμε πολλές προσπάθειες. Δοκιμάζουμε πολλά πορτοκάλια, μήπως και βρούμε το δικό μας. Το άλλο μας μισό. Άλλο είναι μεγαλύτερο και μας κλείνει σε αδιέξοδα, άλλο είναι μικρότερο και μας δίνει λιγότερα από όσα μας λείπουν, άλλο πιο φωτεινό και μας τυφλώνει, άλλο πιο σκοτεινό και μας γυρίζει στο σκοτάδι. Άλλο ....άλλο... άλλο... [συμπληρώστε εσείς ..τις υπόλοιπες περιπτώσεις]

Δεν φταίνε αυτά για όσα δεν μας προσφέρουν. Τόσα μπορούν και τόσα δίνουν. Εξάλλου και αυτά ψάχνουν το δικό τους μισό.

Όταν όμως φίλε μου το βρούμε, θα το καταλάβουμε αμέσως. Θα πάρουμε πίσω την χαμένοι λάμψη μας και τα δυο μισά, θα γίνουμε ένα. Ένα ζουμερό, γεμάτο αγάπη, τρυφερότητα, υπέροχο πορτοκαλί, πορτοκάλι! Καλή μας τύχη!

Υ.Γ. Όταν κάτι μας προξενεί μεγάλο πόνο, σημαίνει ότι στην "ένωση" κάτι δεν ταιριάζει ... προσπαθεί να ταιριάξει με κάτι που είναι πολύ μεγάλο ή πολύ μικρό .. προσπαθεί με τρόπους χίλιους δυο αλλά δεν τα καταφέρνει και προξενεί ένα περίεργο σκοτάδι, θλίψη, καλό είναι αφού δοκιμάσαμε την γεύση του, τους χυμούς του και είδαμε ότι και "σχηματικά" δεν ταιριάζουμε, να επιστρατεύσουμε όση δύναμη έχουμε, και να ξεκινήσουμε πρώτα να ηρεμήσουμε το σώμα και την ψυχή από τον Πόνο, τη θλίψη και έπειτα να πάρουμε το δρόμο της αναζήτησης για το άλλο μας μισό πορτοκάλι.