Κάποτε ήταν ο καθένας ένα πορτοκάλι. Ένα πορτοκάλι ζουμερό, φωτεινό, ολοκληρωμένο, γεμάτο εμπειρίες, αγάπη, ερώτα. Απλά γεμάτο. Έπρεπε για συμπαντικούς λόγους να κοπεί στα δυο. Κόπηκε.
Από τότε ο καθένας μας είναι μισό πορτοκάλι. Λίγο στεγνό, χωρίς πολλούς χυμούς, μισή αγάπη, μισός έρωτας. Όλα μισά.
Και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία του ψαξίματος. Να βρούμε το άλλο μισό πορτοκάλι μας, που θα μας γεμίσει. Θα μας ολοκληρώσει. Θα μας ξεχειλίσει από αγάπη, από έρωτα.
Κάνουμε πολλές προσπάθειες. Δοκιμάζουμε πολλά πορτοκάλια, μήπως και βρούμε το δικό μας. Το άλλο μας μισό. Άλλο είναι μεγαλύτερο και μας κλείνει σε αδιέξοδα, άλλο είναι μικρότερο και μας δίνει λιγότερα από όσα μας λείπουν, άλλο πιο φωτεινό και μας τυφλώνει, άλλο πιο σκοτεινό και μας γυρίζει στο σκοτάδι. Άλλο ....άλλο... άλλο... [συμπληρώστε εσείς ..τις υπόλοιπες περιπτώσεις]
Δεν φταίνε αυτά για όσα δεν μας προσφέρουν. Τόσα μπορούν και τόσα δίνουν. Εξάλλου και αυτά ψάχνουν το δικό τους μισό.
Όταν όμως φίλε μου το βρούμε, θα το καταλάβουμε αμέσως. Θα πάρουμε πίσω την χαμένοι λάμψη μας και τα δυο μισά, θα γίνουμε ένα. Ένα ζουμερό, γεμάτο αγάπη, τρυφερότητα, υπέροχο πορτοκαλί, πορτοκάλι! Καλή μας τύχη!
Υ.Γ. Όταν κάτι μας προξενεί μεγάλο πόνο, σημαίνει ότι στην "ένωση" κάτι δεν ταιριάζει ... προσπαθεί να ταιριάξει με κάτι που είναι πολύ μεγάλο ή πολύ μικρό .. προσπαθεί με τρόπους χίλιους δυο αλλά δεν τα καταφέρνει και προξενεί ένα περίεργο σκοτάδι, θλίψη, καλό είναι αφού δοκιμάσαμε την γεύση του, τους χυμούς του και είδαμε ότι και "σχηματικά" δεν ταιριάζουμε, να επιστρατεύσουμε όση δύναμη έχουμε, και να ξεκινήσουμε πρώτα να ηρεμήσουμε το σώμα και την ψυχή από τον Πόνο, τη θλίψη και έπειτα να πάρουμε το δρόμο της αναζήτησης για το άλλο μας μισό πορτοκάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου