Ο ΕΡΩΤΑΣ ΓΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΣ ΣΑΝ ΛΥΚΟΣ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Χάρις Αλεξίου - Σήμερα κλαίω, αυρίο γελώ (Alexiou 2009)
Το συγκλονιστικό είναι τα λόγια ετούτα ντύθηκαν με μια απάντηση από την γνωστή σε όλους μας Κική Δημουλά με τίτλο "Για Ποιόν" απολαύστε το βίντεο και δείτε και την απάντηση παρακάτω:
Σε ακούω
είσαι ένα τραγούδι ταξιδευτικό,
πετάς μακριά πλατιά και φτάνεις
σε κάθε εξόριστης ανάγκης την ακοή.
Ξέρω ότι και το Θεό θ' αναστατώσεις
πως θα σε τραγουδάει τα βράδυα
μόνος, αποσυρμένος
εκεί στ’ ουρανού το επιπλωμένο
με σύννεφα καθιστικό
χαμηλωμένα θα σε τραγουδάει
μην τον ακούσουν να γελά
τα λάθη που έχει κάνει και αγριέψουν
μην τον ακούσουν τά σωστά που τόσο αδίκησε
κι αρχίσουνε να προσδοκούν ανάσταση.
Όμως εγώ
δασκαλεμένη μοχθηρά
ανάποδα κατηφορικά να τραγουδώ
κα να λικνίζεται στα χείλη μου
παθιασμένη η άκρη του γκρεμού
έτοιμη να χορέψει επάνω στο κενό του
θα σ' έγραφα αλλιώς εγώ τραγούδι
να λές;
σήμερα ίσως τραγουδώ
αύριο μάλλον κλαίω
σήμερα ίσως είμαι δώ
αύριο μάλλον δε θάμαι
και κλαίω σήμερα από χτες
κλαίω από προχτές
γιατί με φόβισαν να προνοώ
και δε θα ρωτήσω
για ποιόν πεθαίνω
ούτε γιατί έτσι κι αλλιώς πεθαίνω.
Τότε που ρώτησα γιατί
χωρίς κανένανε για ποιόν
σκέτο γιατί
έτσι κι αλλιώς πεθαίνω
τα πράγματα μου το ξεκαθαρίσανε
μαχαίρι απ' την αρχή
απάντηση να πάψω να περιμένω
γιατί δεν ξέρει ούτε αυτή.
Κι αυτή ρωτά.
Και δεν ξαναρωτώ
μόνη μου απαντάω
με το ν’ αναρωτιέμαι επίμονα
τραγουδώντας με χορδές
απαυδισμένες, φάλτσες
για ποιο άραγε όνειρο καλλίφωνο
εν τούτοις ζώ.
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Αδυναμία της στιγμής
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα
η αλήθεια είναι πως διψώ για ψέμα
αχ είναι η αγάπη μου για σένα
μαχαίρι που πληγώνει μόνο εμένα
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
Τα ακροδάχτυλα της φαντασίας
και ταξίδι ξεκινά...
Στο χρονοντούλαπο μπαίνει
και με ταξιδεύει σε σένα..
Σε εσένα που σαν οπτασία
σε βλέπω μπροστά μου να μου γελάς..
Σε εσένα που με αγκαλιάζεις τρυφερά
Τα ακροδάχτυλα των χεριών σου
σκιαγραφούν τις γραμμές του
προσώπου μου...
Κούτελο, μάτια, μύτη, στόμα.
Εκεί σταματάς...τα χείλη χαιδεύεις,
με σφίγγεις ακόμα πιο πολύ
και με φιλάς...
Κόκκινο φιλί , το πάθος ρέει
κατακόκκινο από μέσα...
Στάζει Έρωτα κι Αγάπη...
εκεί σε μια κάμερα, που απέξω
ο κήπος της είναι γεμάτος γιασεμιά..
Το Γιασεμί με μεθάει ...
με φέρνει ξανά στη πόρτα σου..
Δειλά δειλά μπαίνω μέσα κι εσύ
απλά με αγκαλιάζεις παίζοντας με
τα ακροδάχτυλα σου..
Με χαιδεύεις, τα κορμιά μας
προσδοκούν να ενωθούν,γεμάτα από ηδονή,
τα φιλιά φλόγες στάζουν...
πύρινες από τον πυρετό των κορμιών..
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι , με τοποθετείς
σα μια πορσελάνινη κούκλα
προσεχτικά πάνω στο μαξιλάρι σου που μυρίζει το άρωμα
του κορμιού σου...
Τα χείλη μας δεν έχουν σταματήσει να φιλιώνται..
Τα ρούχα μας πετάμε στο πάτωμα και μπαίνουμε
κάτω από τα σκεπάσματα...η θερμοκρασία έχει ανέβει..
Το κορμί αναζητά να λυκνιστεί στους δικούς σου τους ρυθμούς
με τρελαίνει το άγγιγμα σου, εκεί στην δεξιά πλευρά ...
ανατριχιάζει το κορμί... που με τα ακροδάχτυλά σου
με διαπερνάς, σιγά σιγά, σαν να είναι η πρώτη σου επαφή..
Σιγά σιγά ... με φιλάς στο στήθος που ανατριχιάζει
καθώς περνάνε μικρό ρεύματα , από κόκκινα παθιασμένα φιλιά.
Παραδίνουμαι στα χέρια σου, να με κάνεις απόψε ότι θες.
Προχωράς τα φιλιά σου, τα καυτά σου φιλιά , σα ηλεκτρικό ρεύμα
από όλες τις ερωτικές μου ζώνες... παραδίνομαι ανευ όρων ...
Με τρελαίνει το απαλό άγγιγμα σου, στη καυτή περιοχή μου,
από τη μια τα φιλιά σου, από την άλλη τα ακροδάχτυλα σου,
έχω αφεθεί στην δημιουργία του δικού σου τραγουδιού πάνω μου.
Με παίζεις.. ένα - ένα πλήκτρο... βγάζοντας νότες ηδονής..
Και μετά ξεκινάς να συνθέτεις πάνω μου το κομμάτι του Έρωτα..
Του Έρωτα μας .. ηδονικά , και ευλαβικά κάνω να αντιδράσω..
μάταια ... τα μάτια σου πάνω μου καρφωμένα, να πετάνε φλόγες..
να στάζεις ιδρώτα .. που αναμειγνύεται με τον δικό μου...
Στάλες - στάλες συνθέτουν, την ηδονή των κορμιών μας
που τώρα καθώς με έχεις ανάψει.. έχεις μπει μέσα μου..
και σιγοτραγουδάς τη σύνθεσή σου... στίχο στίχο, νότα νότα..
πότε αργά και πότε γρήγορα .. λες και τη μια είμαστε μια μπαλάντα
και την άλλη ένα γρήγορο ροκ κομμάτι.. μέχρι να φτάσουμε
στην κορύφωση της ηδονής...
κι εγώ συνεχίζω να σκέφτομαι εσένα ...
εκεί στα "λυσσασμένα λιμάνια" που τριγυρνάς
μακριά από μένα...
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
~Μια φορά κι έναν καιρό~
Επτά οι νάνοι κι εγώ στον πάγκο
να παριστάνω τον σαλτιμπάγκο
Μαύρη Χιονάτη αλλού κοιτάζει
το παραμύθι έχει αλλάξει
Στρίβω πιο πέρα να βρω Αλίκη
άδεια η χώρα, το θαύμα λείπει
Τα γουρουνάκια γίναν γουρούνια
κι αντί για τρια είναι μιλούνια
Μια φορά κι έναν καιρό
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
τώρα μόνη κολυμπώ
Μια φορά κι έναν καιρό
τα παραμύθια μου αντέχαν
τώρα δεν αντέχω εγώ
Καλά που είσαι κι εσύ
να μ'αγαπάς πιο πολύ
και να μου λες δυο καινούργια παραμύθια
Καλά που είσαι κι εσύ
να μ'αγαπάς πιο πολύ
και που και που να μου κρύβεις την αλήθεια
Μια φορά κι έναν καιρό
Η Σταχτοπούτα φοράει escada
και για το πόδι δυο-τρια prada
Σκουφίτσα πέτα το κόκκινό σου
ο λύκος είναι μες στο μυαλό σου
Τα πήγα πίσω τα όνειρά μου
ήταν μεγάλα για την καρδιά μου
Κι αν ρίξεις κλότσο δεν θα γυρίσει
το παραμύθι έχει πια σβήσει
Ποτέ ξανά, ποτέ εδώ
Ποτέ γι'αυτούς που αντιπαθώ
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
MORAL san petalouda xasou
Άγγιξα το πρόσωπό σου
Με τα ακροδάχτυλα
Λύγισε ο εαυτό σου
Φίλα με γλυκόπικρα
Τρεμοσβήνει το κορμί σου
Σπαρταράει τρυφερά
Τα κλειδιά του παραδείσου
Ο Εωσφόρος τα κρατά
Προσπαθείς να μην αλλάξεις
Και μέσα σου φωλιάζεις
Τις ευχές σου τις ματώνουν
Με τύψεις σε τυφλώνουν
Δως μου μόνο ένα σημάδι
Κρύψε ένα δάκρυ
Φτερουγίζει η καρδιά σου
Σαν πεταλούδα χάσου
Αίνιγμα είναι το πάθος
Σαν ερωτική νύχια
Δίλημμα είναι ένα λάθος
Ο Χριστός χωρίς καρφιά
Άσπλαχνη είναι η ζωή μας
Θέλει να μας ξεγελά
Δέλεαρ η επιλογή μας
Σπάσε όλα τα δεσμά
Προσπαθείς να μην αλλάξεις
Και μέσα σου φωλιάζεις
Τις ευχές σου τις ματώνουν
Με τύψεις σε τυφλώνουν
Δως μου μόνο ένα σημάδι
Κρύψε ένα δάκρυ
Φτερουγίζει η καρδιά σου
Σαν πεταλούδα χάσου
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
Μυρίζει "μπαρούτι εντός κι εκτός μου..πάμε πάλι από την αρχή
κάποιοι παίζουν με τη φωτιά
κι ας είναι να τους κάψει
η φλόγα...
Εμένα μη με πάρει η μπάλα...
εμένα φοβάμαι ...
όχι εκείνους... εγώ που θα γίνω
και πάλι το μπαλάκι..
Ξέρω τι σου λέω, φίλε μου
εμένα φοβάμαι που
σήμερα ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες
μέρες, ότι θα γίνει η πιο δυστυχισμένη.
Ξέρω το έχω μάθει το μονοπάτι..
Δεν είναι δύσκολο άλλωστε
να διακρίνω τα βήματα μου μέσα από
τη σκόνη της λασπουριάς.
Ένα πράγμα με ανησυχεί θα έχω
προλάβει να αντιδράσω πριν
όλο αυτό με καταπιεί?
εύχομαι πως ναι...
ειδάλλως ... με περιμένουν
ακόμα πιο μαύρες μέρες.
Που πάλι θα της καλύψω με το αστραφτερό μου
και το πιο γλυκό μου
χαμόγελο γιατί θα είναι αυτό η άμυνά μου.
Αν με αναζητήσουν? μα θα φροντίσω να μη γίνει
αυτό... ξέρω να κλεινομαι καλά
μέσα στο φρούριο μου, δεν ξέρω όμως
αν θα χω προλάβει να φορέσω την πανοπλία μου
και θα έχω πάρει το μεγάλο ξίφος μου...
Να τρυπώ ότι βρίσκω μπροστά μου..
Σάρκα, καρδιά, σώμα, ψυχή...
Πιο θα πονέσει λιγότερο?
αυτό θα το αφήσω τελευταίο
έπειτα, θα βγω στο τελευταίο πύργο του
κάστρου μου και θα φωνάξω νε νικήκαμεν !!!!
Αλλά θα έχω εξαντλήσει κάθε ρανίδα αίμα, ιδρώτα,
και σάλιου μήπως πριν όλα αυτά ακουστώ έστω και
για μια τελευταία φορά.. κι ας είναι η φορά που θα ξεψυχήσω...
μόνο έτσι καταλάβουν ... μόνο έτσι ίσως κάποιοι
με καταλάβουν...
γ@μ# τη τύχη μου .... κι αν υπάρχει ...
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν
Ανακατεμένες σκέψεις
Κατά καιρούς βέβαια, αναπληρώνεται από άλλες σκιές, ηδονής, κυρίως με μάτια που φεγγοβολούν, νιάτα.. εκεί γύρω στα 22, αλλά τι να το κάνεις όταν ξέρεις ότι αυτό που κάποιες φορές παίρνεις από εκείνους είναι απλά η επιβεβαίωση ότι μετράς ακόμα.Ποιος θα το έλεγε ότι θα υπήρχαν στιγμές που θα νταλαβεριζόμουν με τέτοιες ηλικίες, ε? ακόμα ούτε κι εγώ καλά καλά δεν το έχω πιστέψει..
Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που κρύβονται πίσω από μια οθόνη ενός υπολογιστή, και αναζητούν να απολαύσουν στιγμές "ιντερνετικού οργασμού" ή αλλιώς cyber sex. Ένα πράγμα δε μπορώ να καταλάβω πως κατά διαστήματα μου έρχονται τέτοιες προσκλήσεις. Δεν θέλω ρε φίλε... προτιμώ το ζωντανό .. πράγμα που σαλεύει ... που λέει και ο στίχος..
Υπάρχουν και κάποιοι/κάποιες που καμιά φορά θέλουν να πιαστούν από κάπου και τελικά ενδίδουν σε τέτοιες ιστορίες.. και έρχεται η ώρα που κάποιος/κάποια τους ζητάει να γνωριστούν και από κοντά, πέρα από το διαδικτυακό παιχνίδι και τη γνωριμία που έχουν κάνει...
Και τότε μπαίνεις στο δίλημμα να πας? ή να μην πας? Έλα μωρέ θα σκεφτείς στο επόμενο λεπτό ... τι έχω να χάσω? τι είχαμε τι χάσαμε?
Κι αποφασίζεις να πας.. ετοιμάζεσαι παίρνεις το αυτοκίνητό σου και πας στο σημείο που έχετε δώσει ραντεβού.. Εκείνος έρχεται, χαιρετιέστε και αποφασίζετε να πάτε για ένα καφεδάκι. Ξεκινάει να σου λέει για εκείνον, ζητάει πληροφορίες για εσένα. Στιγμιαία , σκέφτεσαι ότι ναι καλός είναι μου αρέσει ο τρόπος που με προσεγγίζει. Αλλά κάτι με χαλάει .. και εκεί πάνω συνειδητοποιείς ότι σε χαλάει το επάγγελμα που κάνει. Μα, αγάπη μου γλυκιά εκείνος από την αρχή μετα την γνωριμία σας μέσα στο διαδίκτυο σου είπε τι δουλειά κάνει, δε σου είχε ψέματα. Ήταν απέναντί σου σωστός, εκείνος απλά αναζητάει μια κοπέλα να τη γνωρίσει με σκοπό να αποκατασταθεί , κι αυτός να κάνει οικογένεια.. Όπως άλλωστε το ίδιο φαντάζομαι είχες εκφράσει κι εσύ.. έτσι από σπόντα γι αυτό και επιδίωξες την γνωριμία γιατί από φάτσα για τα δικά σου γούστα ήταν καλός, αλλά όταν άκουσες ότι κάνει αυτό το επάγγελμα, απλά ξενέρωσες. Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα.. και καλό παλικάρι, και καλή δουλειά, και ψηλός, και όμορφος και να σε κάνει να γελάς, και να σε απογειώνει .. κάτσε εεε ψιτττττττ... από τη πρώτη στιγμή δε μπορείς να δεις τίποτα από όλα αυτά.
Απλά περιμένεις ο χρόνος να σου δείξει τα στοιχεία του.
Εύχομαι καλή συνέχεια... αν και πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα υπάρχει συνέχεια γιατί ξενέρωσες απλά θα τον έχεις να κάνει πότε πότε ένα ντουζάκι ξέρεις σκωτσέζικο ντουζ, μια κρύο μια ζέστη.
Αυτό αγαπητή μου είναι λάθος χειρισμός. Αλλά δεν ξέρω αν μετρά η γνώμη μου πια..
Τι κάνω εγώ... εδώ και εκεί ... αναπολώντας τις σχέσεις μου, σκέφτομαι το παιδί που παίχτηκε φάση στις διακοπές μου... και αν κι έχει περάσει καιρός, εκείνος με έχει τρελάνει για το πότε θα βρεθούμε ξανά. Πότε θα πάω στο νησί του, για να περάσουμε κάποιες στιγμές παραπάνω λίγο πιο ερωτικές.. Γελάω, γιατί ακόμα σκέφτομαι πως το έκανα εγώ αυτό το βήμα... πως βρέθηκα στο κρεβάτι με έναν μικρότερό μου.. Καλά, ναι δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά με τον πρωην μου είχαμε σχέση ένα 6 μηνο και μετά που χωρίσαμε απλά βλεπόμασταν που και που... Ξέρεις αγαπητό μου μπλογκ το τραγουδάκι της Τερζή, που λέει
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ-ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Να γνωρίσω έναν άνθρωπο που λέει Ναι και το εννοεί..να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί..Θα ν τα λόγια του χρυσάφι ..θα χει λόγο ..θα χει μπέσα..θα χαράζει θα νυχτώνει και θα πέφτω πάντα μέσα..Μες τα μάτια να τον βλέπω και να μένω ο εαυτός μου.Να το λέω να το εννοώ πώς είναι αυτός ο άνθρωπός μου..!!!!!!!!!!!!
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Filippos Pliatsikas, - Thelo Akoma mia volta
Θέλω ακόμα μια στροφή
να χορέψουμε μαζί..
Θέλω ακόμα ένα καφέ
στο ξημέρωμα το μπλε..
Θέλω ακόμα μια βόλτα
έχουμε ζήσει τόσα μαζί..
Θέλω ακόμα μια βόλτα
να φεύγω μόνη, να γυρνάμε μαζί..
Θέλω ακόμα μια βόλτα