Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Ανακατεμένες σκέψεις

Θέλω να σου πω ότι μου λείπουν οι φίλοι μου ... ναι εκείνοι που έκανα στον παλιό μου χώρο .. μου λείπει και εκείνη η σκιά .. που κάλυπτε τη δική μου.. πάει καιρός από τότε... αλλά ναι μου λείπει..
Κατά καιρούς βέβαια, αναπληρώνεται από άλλες σκιές, ηδονής, κυρίως με μάτια που φεγγοβολούν, νιάτα.. εκεί γύρω στα 22, αλλά τι να το κάνεις όταν ξέρεις ότι αυτό που κάποιες φορές παίρνεις από εκείνους είναι απλά η επιβεβαίωση ότι μετράς ακόμα.Ποιος θα το έλεγε ότι θα υπήρχαν στιγμές που θα νταλαβεριζόμουν με τέτοιες ηλικίες, ε? ακόμα ούτε κι εγώ καλά καλά δεν το έχω πιστέψει.. 
Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που κρύβονται πίσω από μια οθόνη ενός υπολογιστή, και αναζητούν να απολαύσουν στιγμές "ιντερνετικού οργασμού" ή αλλιώς cyber sex. Ένα πράγμα δε μπορώ να καταλάβω πως κατά διαστήματα μου έρχονται τέτοιες προσκλήσεις. Δεν θέλω ρε φίλε... προτιμώ το ζωντανό .. πράγμα που σαλεύει ... που λέει και ο στίχος.. 
Υπάρχουν και κάποιοι/κάποιες που καμιά φορά θέλουν να πιαστούν από κάπου και τελικά ενδίδουν σε τέτοιες ιστορίες.. και έρχεται η ώρα που κάποιος/κάποια τους ζητάει να γνωριστούν και από κοντά, πέρα από το διαδικτυακό παιχνίδι και τη γνωριμία που έχουν κάνει...
Και τότε μπαίνεις στο δίλημμα να πας? ή να μην πας? Έλα μωρέ θα σκεφτείς στο επόμενο λεπτό ... τι έχω να χάσω? τι είχαμε τι χάσαμε? 
Κι αποφασίζεις να πας.. ετοιμάζεσαι παίρνεις το αυτοκίνητό σου και πας στο σημείο που έχετε δώσει ραντεβού.. Εκείνος έρχεται, χαιρετιέστε και αποφασίζετε να πάτε για ένα καφεδάκι. Ξεκινάει να σου λέει για εκείνον, ζητάει πληροφορίες για εσένα. Στιγμιαία , σκέφτεσαι ότι ναι καλός είναι μου αρέσει ο τρόπος που με προσεγγίζει. Αλλά κάτι με χαλάει .. και εκεί πάνω συνειδητοποιείς ότι σε χαλάει το επάγγελμα που κάνει. Μα, αγάπη μου γλυκιά εκείνος από την αρχή μετα την γνωριμία σας μέσα στο διαδίκτυο σου είπε τι δουλειά κάνει, δε σου είχε ψέματα. Ήταν απέναντί σου σωστός, εκείνος απλά αναζητάει μια κοπέλα να τη γνωρίσει με σκοπό να αποκατασταθεί , κι αυτός να κάνει οικογένεια.. Όπως άλλωστε το ίδιο φαντάζομαι είχες εκφράσει κι εσύ.. έτσι από σπόντα γι αυτό και επιδίωξες την γνωριμία γιατί από φάτσα για τα δικά σου γούστα ήταν καλός, αλλά όταν άκουσες ότι κάνει αυτό το επάγγελμα, απλά ξενέρωσες. Ε, δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα.. και καλό παλικάρι, και καλή δουλειά, και ψηλός, και όμορφος και να σε κάνει να γελάς, και να σε απογειώνει .. κάτσε εεε ψιτττττττ... από τη πρώτη στιγμή δε μπορείς να δεις τίποτα από όλα αυτά. 
Απλά περιμένεις ο χρόνος να σου δείξει τα στοιχεία του. 
Εύχομαι καλή συνέχεια... αν και πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα υπάρχει συνέχεια γιατί ξενέρωσες απλά θα τον έχεις να κάνει πότε πότε ένα ντουζάκι ξέρεις σκωτσέζικο ντουζ, μια κρύο μια ζέστη.
Αυτό αγαπητή μου είναι λάθος χειρισμός. Αλλά δεν ξέρω αν μετρά η γνώμη μου πια.. 

Τι κάνω εγώ... εδώ και εκεί ... αναπολώντας τις σχέσεις μου, σκέφτομαι το παιδί που παίχτηκε φάση στις διακοπές μου... και αν κι έχει περάσει καιρός, εκείνος με έχει τρελάνει για το πότε θα βρεθούμε ξανά. Πότε θα πάω στο νησί του, για να περάσουμε κάποιες στιγμές παραπάνω λίγο πιο ερωτικές.. Γελάω, γιατί ακόμα σκέφτομαι πως το έκανα εγώ αυτό το βήμα... πως βρέθηκα στο κρεβάτι με έναν μικρότερό μου.. Καλά, ναι δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά με τον πρωην μου είχαμε σχέση ένα 6 μηνο και μετά που χωρίσαμε απλά βλεπόμασταν που και που... Ξέρεις αγαπητό μου μπλογκ το τραγουδάκι της Τερζή, που λέει 
ε το ζήσαμε πολύ έντονα και μπορώ να πω πως ήταν καλύτερα έτσι, σχέση που εκείνος ερχόταν σε μένα, όταν απλά ήθελε να ζήσει άλλες στιγμές από εκείνες που του έδιναν οι συνομήλικες του. Στην αρχή, ήμουν κάθετη να μην γίνει έτσι .. αλλά μου είχε εκφράσει τα συναισθήματά του, έστω και εκ των υστέρων. Με είχε αγαπήσει πολύ, και ότι θα έκανε τα πάντα αρκεί να μην με χάσει. Οκ, σε εκείνη τη σχέση, πρέπει να είχα πάρει το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου, με εναλλαγής πολλών χαρακτήρων. Τα κορμιά μας ενώνονταν απίστευτα τρελά γιατί ήταν μια σχέση κρυφή, η αδρεναλίνη χτυπούσε κόκκινο, η ερωτική μας φωλιά, γέμιζε με χάδια, με ιδρώτα από κορμιά ηδονής, με οργασμικές τελετουργίες και ίσως αυτό είναι που κάποιες φορές του λείπει και με αναζητά. Όμως τώρα είμαι αλλού, σε άλλα μέρη. Απλά βαρέθηκα να το παίζω μητέρα, φίλη, αδερφή, σύμβουλος στις σχέσεις τους και κάποιες στιγμές να είμαι και ένα σκεύος ηδονής. 
Αναζητώ πλέον κάποια άλλα πράγματα. Να γευτώ τον Έρωτα ξανά που κάποτε είχα ζήσει τόσο έντονα, να ξυπνήσει ο άνθρωπός μου στο πλάι μου και να με πάρει αγκαλιά, να κάνουμε έρωτα τα πρωινά, και μετά να πίνουμε μαζί τον καφέ μας, να φεύγουμε μαζί για τη δουλειά. Να με παίρνει τηλέφωνο το μεσημέρι, και να μου λέει σε περιμένω στη γωνία, να πάμε να φάμε κάπου έξω. Να γυρνάμε το απόγευμα στη ερωτική μας φωλιά και να χαλαρώνουμε ακούγοντας μουσική, να τακτοποιούμε τυχόν εκκρεμότητες της δουλειάς μας, και να απολαμβάνουμε τη ζεστασιά του σπιτιού καθισμένοι δίπλα στο τζάκι, που θα έχουμε ανάψει, και εκεί τρυφερά θα με παίρνει και θα τον παίρνω αγκαλιά, θα ανάβουμε κεριά και θα κάνουμε έρωτα πάνω στο καναπέ, στο χαλί δίπλα στις φλόγες που θα καίνε, ανάβοντας τις δικές μας με ερωτικά φιλιά, κορμιά που σπαρταράνε που τρέμουν σα τη φλόγα της φωτιάς από το τζάκι.Και στην κορύφωσή μας θα με παίρνει αγκαλιά μέχρι το κορμί να ζεσταθεί ξανά από τη δική του αγκαλιά..


Δεν υπάρχουν σχόλια: