Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Οι τυχεροί και οι άτυχοι

«Κούκλες μου, οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε καλούς και κακούς, φτωχούς ή πλούσιους» έλεγε και μας κέρναγε ποτά. «Χωρίζονται σε αυτούς που αγαπήθηκαν και σε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν».
Τουτέστιν, στους τυχερούς και στους άτυχους! Γιατί αν δεν σε φυσήξει το ανεμοδούρι της τύχης, φέξε μου και γλύστρησα.

 Μαλβίνα Κάραλη

Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και Πέτρος Μπιρμπίλης

μια προσπάθεια ηλεκτρονικού αφιερώματος στην μια και μοναδική ΓΥΝΑΙΚΑ με την αστείρευτη πηγή αυτοσαρκασμού και πιπεράτου γέλιου αλλά και κλάματος,  που γέννησε το Έθνος μας και δεν είναι άλλη από την Μαλβίνα ή κατά τον κόσμο της Χαλκίδας Μαίρη Σακκά..

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Dete.gr :: Στην Πάτρα οι ελπίδες για την σκλήρυνση κατά πλάκας!

Dete.gr :: Στην Πάτρα οι ελπίδες για την σκλήρυνση κατά πλάκας!

Τ
ίποτα στο μπεζ κτιριακό συγκρότημα με θέα τον Πατραϊκό Κόλπο δεν μαρτυρά ότι στο εσωτερικό του πραγματοποιούνται έρευνες αιχμής που, αν όλα πάνε καλά, θα αναβαθμίσουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη. Στο ισόγειο, σε τρεις εργαστηριακές αίθουσες που δεν ξεπερνούν τα 150 τετραγωνικά μέτρα, δέκα επιστήμονες επιδίδονται σε μία κούρσα «πρωτοπορίας» για να φτιάξουν δύο φάρμακα: ένα που θα θεραπεύει τη σκλήρυνση κατά πλάκας και ένα που θα ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση μέσω ειδικού αυτοκόλλητου επιθέματος. Και τα δύο ερευνητικά εγχειρήματα θεωρούνται ιδιαίτερα σπάνια στη χώρα μας και διεθνώς πρωτοποριακά.
Με το που ανοίγει η πόρτα του εργαστηρίου, ο επικεφαλής της προσπάθειας καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών δρ Ιωάννης Ματσούκας, βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών, διακρίνεται να συζητά με τη γραμματέα του: κανονίζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες για την αποστολή της ερευνητικής ομάδας σε συνέδριο στη Δανία, όπου θα προβούν σε ανακοινώσεις για τα τελευταία επιτεύγματά τους. Στο βάθος, ανάμεσα σε παράξενα μηχανήματα και φιάλες αντιδράσεων, ένα μέλος της ομάδας επεξεργάζεται δεδομένα στον υπολογιστή του. «Σε λίγες μέρες φεύγουμε για Κοπεγχάγη, στο 31ο Πανευρωπαϊκό Πεπτιδικό Συνέδριο», λέει ο καθηγητής, που άρχισε να ασχολείται με τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας το 1993, όταν ένα μέλος της ερευνητικής του ομάδας είχε προσβληθεί από την ασθένεια. «Ηταν η αδελφή μου, η Ελισάβετ, βιολόγος - διδάκτωρ Χημείας, βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών για την έρευνα στην ασθένειά της. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο για εμένα, όχι μόνο για την αδελφή μου, αλλά και για πολλούς νέους ανθρώπους που προσβάλλονται από την ασθένεια στην πλέον παραγωγική τους ηλικία».
«Χάρη στην Ελισάβετ».
Καθ΄ όλη τη διάρκεια των ερευνών του, ο καθηγητής ενημερώνει την αδελφή του για την πρόοδο των πειραμάτων και τα επόμενα βήματα, επιστημονικά και οργανωτικά. Υπάρχει μία πίεση από την κοινωνία να πάμε σε κλινικές δοκιμές το ταχύτερο δυνατόν. «Χάρη στην Ελισάβετ αυτήν τη στιγμή γίνεται μια πρωτοποριακή έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο», λέει ο κ. Ματσούκας και επισημαίνει ότι το εγχείρημα αυτό χρηματοδοτείται με 1,5 εκατομμύριο ευρώ- το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί σε Ελληνική Ερευνητική Ομάδα στον συγκεκριμένο τομέα- από ελληνική φαρμακοβιομηχανία, που έχει προχωρήσει σε επενδύσεις για την έρευνα και στο αντιυπερτασικό φάρμακο.
Το καλοκαίρι του 1993 ο καθηγητής Ματσούκας ανέθεσε σε φοιτητές του να αρχίσουν την έρευνα για τη σκλήρυνση κατά πλάκας και να συνθέσουν πεπτίδια, ουσίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή φαρμάκου. «Ηταν δύο τεταρτοετείς φοιτητές του Τμήματος Χημείας από το Μεσολόγγι: ο Θεόδωρος Τσέλιος και ο Σπύρος Δεράος συνέθεσαν τα πρώτα πεπτίδια στα πλαίσια της έρευνας που είχα ξεκινήσει. Τα στείλαμε στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ στον καθηγητή Βιοχημείας και Ανοσολογίας κ. Δημήτριο Μόνο και εκεί για πρώτη φορά είδαμε με προκλινικά πειράματα σε πειραματόζωα ότι υπάρχει θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ετσι έγινε η αρχή μιας ιστορίας που προσωπικά ονομάζω "εθνικό στόχο", καθώς μπορεί να αποφέρει δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα και ανάπτυξη στη χώρα, κυρίως όμως να σώσει χιλιάδες ζωές. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η κοπαξόνη, μία ουσία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας που παράγεται στο Ισραήλ, υπολογίζεται ότι τους εξασφαλίζει περίπου 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο».
Δεκαεπτά χρόνια αργότερα και ύστερα από δεκάδες συνθέσεις και εκατοντάδες βιολογικές δοκιμές, ο «εθνικός στόχος» του κ. Ματσούκα έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Στο ισόγειο του συγκροτήματος του Επιστημονικού Πάρκου Πατρών, όπου στεγάζεται το εργαστήριο της ΕLDRUG (Ελλάς + Φάρμακα), του τεχνοβλαστού που αξιοποιεί επιστημονικά δεδομένα από τις έρευνες του Πανεπιστημίου Πατρών, η δεκαμελής ομάδα ερευνητών έχει πλέον καταλήξει στο ισχυρότερο όπλο για να πολεμήσουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Το όνομα αυτού ελμυελίνη- από το Ελλάς και την ουσία του εγκεφάλου μυελίνη, η οποία θεωρείται το κλειδί που ξεκλειδώνει τον μηχανισμό της ασθένειας.
Αυτοάνοση ασθένεια.
Οπως εξηγεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, η σκλήρυνση κατά πλάκας οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος καταστρέφουν τμήματα των πρωτεϊνών της μυελίνης.
«Νομίζουν ότι επιτίθενται σε μικρόβια που έχουν εισβάλει στον οργανισμό. Ομως αντί για μικρόβια καταστρέφουν τμήματα της συγκεκριμένης ουσίας του εγκεφάλου.
Με την ελμυελίνη που φτιάξαμε στο εργαστήριο θέλουμε να ξεγελάσουμε και να σταματήσουμε τη συντονισμένη επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στη μυελίνη.
Ετσι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν θα επιτίθεται στον εαυτό του- εξ ου και ο χαρακτηρισμός ως αυτοάνοση ασθένεια», λέει ο κ. Ματσούκας.
Ωστόσο, για να καταλήξει η συγκεκριμένη ουσία στα ράφια των φαρμακείων, υπάρχει ακόμα δρόμος που μπορεί να διαρκέσει από τέσσερα έως επτά χρόνια, αν όλα πάνε καλά. Σε πρώτη φάση πρέπει να ολοκληρωθούν οι τοξικολογικές μελέτες, ενώ αμέσως μετά να υποβληθεί ο φάκελος, για έγκριση κλινικών δοκιμών στους διεθνείς αρμόδιους οργανισμούς φαρμάκων όπως ο αμερικανικός FDΑ και ο ευρωπαϊκός ΕΜΕΑ.
Τα σημάδια είναι πολύ θετικά.
Σε δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε πειραματόζωα από συνεργάτες του κ. Ματσούκα, όπως η καθηγήτρια Ανοσολογίας κ. Βάσω Αποστολοπούλου στην Αυστραλία- γνωστή από τις έρευνές της για το εμβόλιο κατά του καρκίνου του μαστού-, το εργαστήριο Γενετικής στο Ινστιτούτο Παστέρ, το εργαστήριο Ανοσολογίας-Αιματολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών καθώς και το εργαστήριο Νευρολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, φαίνεται ότι τρεις διαφορετικές εκδοχές της ελμυελίνης λειτουργούν με εξαιρετικά αποτελέσματα. «Συγκεκριμένα, προστατεύουν τα πειραματόζωα από την παράλυση, ενώ συγχρόνως ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Στόχος είναι ένα θεραπευτικό εμβόλιο», λέει ο καθηγητής.
Χρηματοδότηση με 1,5 εκατομμύριο ευρώ
Το εγχείρημα χρηματοδοτείται με 1,5 εκατομμύριο ευρώ- το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί σε ελληνική ερευνητική ομάδα στον συγκεκριμένο τομέα- από ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Η επιτυχία του μπορεί να αποφέρει δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα και ανάπτυξη στη χώρα
Κοντά στον στόχο της δημιουργίας επιθεμάτων που ρίχνουν την πίεση
Το δεύτερο ερευνητικό μέτωπο της ομάδας του καθηγητή κ. Ματσούκα έχει στραφεί κατά της υπέρτασης. «Σκεφτήκαμε την ιδέα του επιθέματος, του patch, για να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Δεν υπάρχει παρόμοιο προϊόν σε κυκλοφορία και θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που συνήθως ξεχνούν να πάρουν το χάπι τους» επισημαίνει ο καθηγητής κ. Ματσούκας, που παραδέχεται ότι στάθηκε τυχερός στην ανακάλυψη της ελσαρτάνης, της νέας δραστικής ουσίας που δοκιμάζεται στον πόλεμο κατά της υπέρτασης. «Πρόκειται για μια αριστουργηματική δομή κατοχυρωμένη με παγκόσμιες πατέντες, όπως και η ελμυελίνη, που θα δώσει μεγάλη διάρκεια δράσης. Το χάπι το παίρνεις κάθε ημέρα, ενώ το επίθεμα μπορεί να απελευθερώνει την ουσία με σταθερό ρυθμό για 24 ώρες μέχρι και 4 ημέρες δυνητικά.
Η διαδερμική χορήγηση μιμείται μια "αργή ενδοφλέβια έγχυση", με αποτέλεσμα να πλεονεκτεί έναντι των άλλων οδών χορήγησης αφού έχει μακρά διάρκεια δράσης και αποφεύγονται επιμέρους προβλήματα, όπως για παράδειγμα στο στομάχι» δηλώνει ο ιατρός της ομάδας, Πάνος Πλώτας.
Δραστική και με μικρό κόστος.

Οπως αναφέρει ο κ. Ματσούκας, η ομάδα του μπορεί να συνθέσει την ελσαρτάνη μέσα σε μόλις δύο στάδια- πράγμα εξαιρετικά σπάνιο. «Ημασταν πάρα πολύ τυχεροί. Πέρα από το ότι συνθέσαμε την ουσία σε δύο κινήσεις, όταν την στείλαμε για αξιολόγηση μας ενημέρωσαν ότι είναι και εξαιρετικά δραστική. Επιπλέον έχει πολύ μικρό κόστος.
Οι υπόλοιπες ουσίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο φτιάχνονται σε πέντε ή δέκα στάδια, γεγονός που τις καθιστά ακριβότερες. Η δραστικότητά της μάλιστα είναι παραπλήσια και σε κάποιες περιπτώσεις μεγαλύτερη από άλλες ουσίες της κατηγορίας των σαρτανών», λέει ο κ. Ματσούκας.
Πάνω από 3 δισ. ευρώ. Μέχρι το τέλος του χρόνου η ελσαρτάνη αναμένεται να δοκιμαστεί τοξικολογικά σε τρία είδη ζώων, ακολουθώντας το πρωτόκολλο που απαιτείται για την έγκριση κλινικών δοκιμών. Σύμφωνα με τον καθηγητή Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, οι οκτώ σαρτάνες που κυκλοφορούν σήμερα στη φαρμακευτική αγορά για τη ρύθμιση της υπέρτασης μοιράζονται περίπου 21 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. «Εκτιμώ ότι με το επίθεμα θα εισρέουν στην Ελλάδα πάνω από 3 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Στην Ελλάδα είναι η πλέον προχωρημένη προσπάθεια μετατροπής της βασικής πανεπιστημιακής έρευνας σε προϊόντα τα οποία τόσο χρειάζεται η χώρα για ανάπτυξη. Χωρίς έρευνα πολύ υψηλού επιπέδου και χωρίς τη συνεργασία ομάδων αριστείας δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο», καταλήγει ο κ. Ματσούκας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ DETE: Δύο σελίδες αφιέρωσαν τα Νέα - Σαββατοκύριακο στην έρευνα που γίνεται στην Πάτρα. Το παραπάνω κείμενο του Χάρη Καρανίκα δείχνουν την σημασία των ερευνών που διεξάγονται στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Συγχαρητήρια στον καθηγητή Ι. Ματσούκα και σε όλη την ομάδα του.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

όλα σε 1 μέρος πρώτο




Βασικά Καλησπέρα σας.... έλεγε κάποτε μια παρουσιάστρια εκπομπής...
Μέρες τώρα προσπαθώ να τα βάλω όλα μέσα μου σε μια σειρά....να τα ταξινομήσω σε θέσεις λεωφορείου...σκέψεις, ερεθίσματα, άγχος,μα πάνω απ' όλα εμένα. Καθημερινά ξυπνώ, σηκώνομαι, μπαίνω στο λεωφορείο κάθομαι στη θέση μου, πάω στο μάθημα μου, βλέπω νέες φάτσες
νέα ερεθίσματα κοινωνικά και προσωπικά... διάλογος, μονόλογος,
γέλια, χαμόγελα, αυστηρότητα νευρικότητα, τέλος μαθήματος, ψάξιμο για σπίτι
καφέ, λεωφορείο επιστροφή, διάβασμα για την επομένη.
Μόλις απλά περιέγραψα τα στοιχεία που για όλους μας είναι δεδομένα χωρίς καμία επεξεργασία
της καθημερινότητας μου.
Όταν θα τα επεξεργαστώ θα παράγω μια πληροφορία που για εσάς θα είναι χρήσιμη μπορεί και όχι.
Ερεθίσματα καθημερινά από παιδιά και εκπαιδευτικούς ακόμα και από την ίδια κοινωνία στην οποία
όποιος σε βλέπει στο δρόμο ... α η νέα καθηγήτρια του Λυκείου, εσείς είστε που ψάχνετε σπίτι? και ξάφνου έχει δημιουργηθεί το θέμα το επίκεντρο... Κάτι θα σου βρούμε.... παντρεμένη ανύπαντρη...? αυτό που κολλάει .. με το σπίτι ποτέ δεν κατάλαβα.... (κάνω πως δεν καταλαβαίνω) ...
Και από το ρώτα εσύ να ρωτήσω κι εγώ από αύριο θα ανήκω σε άλλο κοινωνικό κύκλο.
Διάβασμα αρκετό όπως και το άγχος μου επίσης.... θα περάσει αυτό... σε λίγες μέρες..

Νιώθω δυνατή μα και αδύναμη μερικές φορές . Έχει να κάνει , ας το πούμε με "τυχαίες ανακαλύψεις".
Εκεί που κυνηγάς μια μύγα, πέφτεις πάνω σε μια χειρόγραφη ας το πούμε "παρακαταθήκη" .Ξεκινάς να ανοίγεις τα χαρτιά που τα βρήκες τυχαία, αναγνωρίζεις το γραφικό χαρακτήρα, τα χέρια μονο μιας ξεκινούν να τρέμουν κι έπειτα διαβάζοντας τις πρώτες σειρές, καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται.. και τρελαίνεσαι  ... Λες δε μπορεί ... κάποιος μου κάνει πλάκα... θες να γελάσεις αλλά συνεχίζοντας
απλά ο κόμπος ανεβαίνει και κάτι σου κόβει την ανάσα... ούτε σε γύρω του θανάτου..στα λουνα παρκ
δεν αισθάνεσαι έτσι, μέχρι που το δάκρυ έρχεται και σου "μπαστακώνεται" ως άλλο σκουπίδι στη ματιά σου μπροστά. Προσπαθείς να είσαι διακριτική, να μην δείξεις ότι έχεις ταραχτεί ... διπλώνεις τα χειρόγραφα , και τα ξανά αφήνεις στο σημείο που τα βρήκες. Σκέφτεσαι ότι κατεβαίνοντας από το σημείο που είχες ανέβει ... πως θα είναι η όψη σου βλέποντας σε . Κατορθώνεις να μην
δείξεις τίποτα , το καταπίνεις αν και ομολογουμένως σου έχει κάτσει, και συνεχίζεις σα να μην συνέβει τίποτα που να σου τάραξε την ψυχολογία. Έπειτα, αφήνεις το χρόνο να κυλήσει και σε ανύποπτη στιγμή, αναφέρεις στο πρόσωπο ότι ανακάλυψες τι κρύβει στο ψηλό εκείνο σημείο. Ταράζεται, λέει ότι δεν θυμάται τι έχει εκεί πάνω, με τρεμάμενη φωνή. Αρχίζεις να αναφέρεις τα όσα διάβασες και αμέσως βουρκώνει.. πρέπει να τα πετάξω... πρέπει να τα αποβάλλεις από μέσα σου απαντάς εσύ. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι κατά αυτόν τον τρόπο υπενθυμίζεις στο πρόσωπο. Πρέπει να είσαι δυνατή.. όταν θα έρθει η ώρα.. μπλα μπλα ... της αναφέρεις ότι αν σκέφτεται αρνητικά σίγουρα αυτό που θα καταφέρει είναι τελικά κάτι να μην πάει καλά και ότι όλα όσα αναφέρει θα βγουν πραγματικότητα και ότι είναι μικρή ακόμα να σκέφτεται έτσι. Είναι δυνατή... έχει καταφέρει πολλά πράγματα όχι όμως τώρα με την πρώτη "τρομάρα" να αφήνει τα όπλα χωρίς καν να έχει πολεμήσει.

Έτσι η δύναμη μου γίνεται άμεσα αδυναμία .... γιατί όλο αυτό δεν μπορώ να το μοιραστώ... αν θέλεις μάλλον κουράστηκα να μοιράζομαι ... και στην ουσία να πληγώνομαι ... ο καθένας μας χωρίς να το θέλουμε έχουμε καταφέρει να πληγώνουμε τον άλλον. Από τα μικρά και ασήμαντα... μέχρι τα μεγάλα και ουσιώδη.
Παραδείγματα πολλά από το πως περάσαμε στις διακοπές μας το καλοκαίρι από το πως είναι τα πράγματα στο νέο χώρο εργασίας... Δεν πήρα ένα τηλ ή ένα μήνυμα από κοντινά μου άτομα, να μου πουν ρε συ όλα καλά?
Θα μου πεις πάλι ότι φταίω εγώ αλλά να που μια ακόμα φορά οι υποχρεώσεις μου οι επαγγελματικές κι επειδή θέλω να είμαι σωστή απέναντι στο νέο κοινωνικό σύνολο του σχολείου, απλά έχω επιδιώξει να διαβάζω καθημερινά. Αν και δεν είναι μόνο αυτό απλά όταν γυρνάω αργά το απόγευμα στο σπίτι μου μιας και μετακινούμε με λεωφορεία, προλαβαίνω μια ώρα να ξεκουραστώ και μετά ξεκινάω διάβασμα, που σημαίνει ότι όλος αυτός ο προγραμματισμός μιας και το αντικείμενο είναι νέο, μου παίρνει ώρα. Δεν έχω χρόνο στο να απαντήσω και στις εξόδους μου.
Ξέρω και η λιγοστή μου πείρα και από το Χριστιανισμό μας αλλά και από τα δικά μου βιώματα μου έχει δείξει ότι τελικά μόνος σου πιστεύεις και πορεύεσαι στη ζωή απλά οι γύρω σου είναι εκεί κάποιοι που πιστεύουν σε εσένα σε ακολουθούν και κάποιοι που αμφιταλαντεύονται ...
Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ πολλές φορές αμφιταλαντεύτηκα η αλήθεια είναι... σε κάποιες μου σχέσεις.
Δεν σου κρύβω ότι πληγώθηκα πολύ από κάποιες στάσεις άλλων..
Δεν σου κρύβω ότι πόνεσα πολύ από απορρίψεις.
Δεν σου κρύβω ότι απλά με τους άλλους υπήρξα πολλές φορές τυπική. Και αυτό το κάνω ακόμα πια γιατί ξέρω ποιοι με πόνεσαν ποιοι με πλήγωσαν. με αυτούς ναι είμαι τυπική δεν θα κυνηγήσω πλέον κανέναν.. είμαι εδώ ας έρθουν να με βρουν. Απλά τα πράγματα.
Κάνω νέο ξεκίνημα και προσπαθώ να αφήσω τα παλιά πίσω μου.. αν κι επειδή τα παλιά τουλάχιστον οικογενειακά θέματα υγείας είναι πάλι στο προσκήνιο, θα αμφιταλαντευθώ.. λίγο ακόμα . Είμαι και στα δύο σοβαρά θέματα αισιόδοξη και θέλω και οι άλλοι να είναι, αν πιστέψουμε σε αυτό όλα θα πάνε καλά... Μπορεί στην εκκλησία να μην πηγαίνω συχνά αλλά μέσα μου καθημερινά προσεύχομαι ... για όλους εκείνους που χρειάζονται την βοήθεια Του.. προσεύχομαι και για εκείνους που με πόνεσαν με πλήγωσαν έπαιξαν κατά ένα μέρος μαζί μου αποσκοπώντας σε άλλους στόχους.



Όλοι είμαστε επιβάτες ενός τρένου ή ενός λεωφορείου, κάποιες καταστάσεις διαρκούν έως την επόμενη αποβίβασή μας ... και τελειώνουν... όμως κατα τη διάρκεια του ταξιδιού έχουμε συναναστραφεί με τους γύρω μας. Το πιο όμορφο πράγμα είναι να είσαι επιβάτης να ταξιδεύεις....να γουστάρεις τον προορισμό σου και στην τελική ας σου δώσει και πόνο και θλίψη. Στην επόμενη μεταβίβασή σου θα έχεις να πάρεις νέες εμπειρίες. Απόλαυσέ τες....

ΥΓ το πιο υπέροχο πράγμα είναι μέσα σε όλα αυτά να απολαμβάνεις το ξημέρωμα... να βλέπεις τον ήλιο να "ξυπνάει" μέσα από το νερό της θάλασσας και να βγαίνει με τα ίδια χρώματα που λίγες ώρες πριν είχε δύσει... πορτοκαλο-κόκκινο χρώμα με έντονες γραμμές από κίτρινο .. που κοιτώντας το κατάματα λες και σου καίει την όραση και θέλεις απλά να βλέπεις μόνο φως και χαρά ...

Συνεχίζεται .. εν καιρώ....

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Θετικό κλίμα εντός κι εκτός μου



Όλα τρέχουν πολύ γρήγορα,
θέλω να πιστεύω ότι όλες οι αλλαγές
θα είναι σημαντικές, σε όλους τους τομείς.
Πρώτα ξεκίνησε η δουλειά μου, μετά τις αυγουστιάτικες
εξορμήσεις μου σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί, που ξεκουράστηκα
γεύτηκα λίγη ηρεμία από όλα, ανανέωσα τις μπαταρίες μου
με ενέργεια, από 1η Σεπτεμβρίου με βρήκε η πρώτη σημαντική αλλαγή
χώρου εργασίας. Είναι ωραία εκεί που με έστειλαν, αν και τις πρώτες ημέρες
ήμουν σε άλλο σχολείο τώρα τοποθετήθηκα ναι μεν σε αυτό που είμαι, αλλά
έχω ακόμα 8 ώρες να συμπληρώσω το ωράριο μου και περιμένω την τοποθέτησή μου.
Σπίτι δεν έχω βρει ακόμα αλλά κι αυτό θα γίνει. Προς το παρόν πηγαινοέρχομαι.
Είναι βέβαια εξαντλητικό γιατί σηκώνομαι στις 05:45 για να πάρω λεωφορείο στις 6.30
για να είμαι στις 8 στο σχολείο μου. Και φυσικά λόγω του ότι ξυπνάω τόσο πρωί, το βράδυ
είμαι από νωρίς στο κρεβάτι μου.
Φέτος έχω αρκετό διάβασμα μιας και βρίσκομαι σε Γενικό Λύκειο κι ένα μάθημά μου είναι
Πανελλαδικά Εξεταζόμενο.
Χαίρομαι που έχω βρεθεί σε ένα Σύλλογο Διδασκόντων που με αγκάλιασαν από τη πρώτη στιγμή.
Επίσης, θα ήθελα να αναφέρω ότι σήμερα παραλάβαμε τα βιβλία του σχολείου.
Πρώτο αρνητικό, δεν έστειλαν όλα τα βιβλία των 3 τάξεων. Εγώ τουλάχιστον για το μάθημά μου,
παρέλαβα μόνο της Γ΄ Λυκείου, το βιβλίο του Πανελλαδικός Εξεταμόμενου μαθήματος, το Επιλογής που είχε δηλωθεί δεν ήρθε βιβλίο καθώς και ούτε τις Α και Β Λυκείου κάποια βιβλία και άλλων ειδικοτήτων. Πρώτες σημαντικές ελλείψεις. Θα δείξει η συνέχεια για το πότε θα σταλούν
τα βιβλία. Επίσης το άλλο κωμικοτραγικό που συμβαίνει με τα βιβλία στα σχολεία.
Παλιά επικρατούσε η εσφαλμένη νοοτροπία, να στέλνουν στα σχολεία βιβλία με πλεόνασμα αρκετό
σε κάθε σχολείο, σχεδόν διπλάσιο από τον αριθμό των μαθητών. Τώρα αυτό που παρατήρησα είναι ότι έρχονται σύμφωνα με τον ακριβή αριθμό των μαθητών, και συν 1 για τον καθηγητή. Εκείνο που θα ήταν καλό να γίνει να σταλούν βιβλία στο κάθε μάθημα και όχι πολλά αλλά μόνο 10 παραπάνω (δική μου εκτίμηση) για να αντιμετωπίσουμε πιθανές αλλαγές στις κατευθύνσεις των μαθητών, είτε ακόμα και μετεγγραφές που μπορεί να δημιουργηθούν. Εν κατακλείδι, ή πολύ απλοχεριά ή πολύ τσιγκουνιά.
Εγώ πάντως από ότι το κόβω τη Δευτέρα θα πάω να δώσω για εκτύπωση την ηλεκτρονική μορφή των βιβλίων μου γιατί δεν κόβω να περισσεύει βιβλίο για τον καθηγητή.

Ανυπομονώ να μπω στην τάξη. Ξέρω ότι πρέπει φέτος να ιδρώσω αρκετά τη φανέλα μαζί με τους μαθητές μου κι ελπίζω να βγούμε και οι δύο πλευρές με τις καλύτερες δυνατές επιδόσεις μας.

Από πλευράς διάθεσης ψυχολογικής και σωματικής έχω πάρει τα πάνω μου. Έκλεισα παλιές πόρτες στα προσωπικά μου λίγο άκομψα και άχαρα προς εμένα, αλλά έπρεπε να γίνει. Και να δεις που ανασαίνω καλύτερα.

Εύχομαι να υπάρξει κι άλλη καταχώρηση γι αυτό τον μήνα.. Μα συμπαθάτε με προηγείται η δουλειά μου, γι αυτό και δεν μπαίνω συχνά στους χώρους σας.

Να ευχηθώ καλή σχολική χρονιά σε όλους εκπαιδευτικούς και μαθητές και εύχομαι να είναι μια χρονιά δημιουργική για όλους μας!

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

" Τα πάθη της βροχής"

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών, άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα,μ' αυτόν τον νικημένο πάντα ήχο...σί, σί, σί. Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος, ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.Όμως ο παραλογισμός, άλλη γραφή κι άλλη ανάγνωση μου 'μαθε για τους ήχους.Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ!Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ, όλη τη νύχτα ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος, αξημέρωτος ήχος,αξημέρωτη ανάγκη το εσύ!Βραδύγλωσση βροχή, σαν πρόθεση ναυαγισμένη, κάτι μακρύ να διηγηθεί, και λέει μόνο εσύ, εσύ...! Νοσταλγία δισύλλαβη, ένταση μονολεκτική, το ένα εσύ σα μνήμη, το άλλο σαν μομφή και σαν μοιρολατρεία, τόση βροχη για μια απουσία, τόση αγρύπνια για μια λέξη! Πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή μ' αυτή της τη μεροληψία... όλο εσύ, εσύ, εσύ, σαν όλα τ' άλλα να 'ναι αμελητέα, και μόνο εσύ, εσύ, εσύ...


Κική Δημουλά