Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

Φιλι αψεντι

Τι χρωμα εχει το φιλι???
Ξεθωριασμένο κόκκινο. Ροζε...
Τι γευση ?
Σαν το ναμα ... κοινώνησα με ευλάβεια , με μεθυσαν κ μαγεψαν οι Σειρηνες..  Κιρκη μάγισσα που με κράτησες τόσο καιρο στο νησί σου...

Την πάτησα ολότελα μαζί σου...

Υπνοτισμένη ... γευτηκα το φιλι σου,
Γευτηκα την αλμυρα του κορμιου σου, το χαδι σου, το αγγιγμα σου....

Και οταν αφεθηκα ψυχη κ σωμα...
Πουτανα στη ψυχη....

Να γιατι δεν εκδηλωνομαι..
Γιατι Ποναει το μετα... με ξεζουμισες... αφεθηκα... κ τωρα τι???

Τιποτα πανε ολα...
Οι ομορφες στιγμες θαφτηκαν κατω απο τεραστιες λεξεις που μας εκοψαν σε χιλιαδες μικρα κομματια...

Καταδικασαμε μεσα απο τη ρουτινα μεσα απο το κρυφτο μεσα απο το πολυ μαζι κ την ανασφαλεια να θαψουμε στη χωματερη της λασπολογιας μας τον Ερωτα...

Μα μηπως ηταν ενας φθηνος Ερωτας?
Που καθρεφτιζονταν μεσα απο τα ποτηρια της ουσιας ενος κρασιου κ μιας ρακης??? Φαινοταν ετσι οταν κοιτουσες το ποτηρι.... κ πινοντας μας πιναμε γουλια γουλια.... σταλα τη σταλα... γευομασταν Νεκταρ ηδονης παθους ποθου κορμιων ψυχων που ενωθηκαν με καταπληκτικη χημεια...

Τιποτα δεν ημασταν...
Τιποτα δε νιωσαμε αληθινο...
Μια πουτανα στη ψυχη απλα παιζει το ρολο της κ φευγει...

Αυτο ημουν για σενα.... όλα τα παραπανω οπτασιες μεθυστικες στα ματια μας...

Φιλι αψεντι.... κορμι φιδιου... δηλητηριο γεμισαμε κ ενα βραδυ ζεστο αφου τα κορμια ιδρωναν κ εσκιζαν το μεσα κ εξω κοσμο τους ... αγκαλιασμενα δωσαν το τελος που αρμοζει.... δηλητηριασαν την αγαπη κ πεθαναν ...

Δωσε ενα τελος να αρμοζει....λεει...ο αοιδος... αυτο εγινε θανατος αργος...μεχρι το τελος ...ομως παει κ πιο κει...γιατι ειμαι πουτανα στη ψυχη...

Δεν υπάρχουν σχόλια: