Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

αγάπη = αγκαλιά


Πόσο πολύ μου λείπουν στιγμές ξενοιασιάς!!!
 Ανέμελες στιγμές….
Στιγμές όπως μια βόλτα με καλή παρέα, εκεί στην άκρη
Ενός λιμανιού, ένα ζεστό ή κρύο καφέ σε μια καφετέρια είτε
Σε ένα μικρό μέρος είτε σε μια μεγαλούπολη!!!
Στιγμές όπως να βγεις και να διασκεδάσεις με την παρέα σου μέχρι το πρωί, να το ρίξεις έξω, να κάνεις την οποιαδήποτε τρέλα…
Στιγμές, όπως το γέλιο και το πείραγμα ενός φίλου, η αγκαλιά χωρίς να το περιμένεις..
Όπως έγινε τις προάλλες, εκεί που περπατούσα στον προαύλιο χώρο
Χωρίς να το περιμένω, εμφανίστηκε μια μαθήτρια, και με ένα χαμόγελο,
Μου ζήτησε κάτι:
-        «Κυρία?!, μπορώ να σας δώσω μια αγκαλιά?»
-        Έκπληκτη και με τα μάτια σχεδόν βουρκωμένα της είπα:
-        Φυσικά και μπορείς!!!
Τι πιο όμορφο να μοιράζεσαι την αγκαλιά σου με κάποιον… Αυτά τα παιδιά έχουν απίστευτη ενέργεια…. !!!
Όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας μπορούν να σε αφοπλίσουν με τις πράξεις καλοσύνης τους και πράξεις αγάπης χωρίς να το περιμένεις. Είναι πολύ όμορφο!!!
 …Την επόμενη ώρα δεν είχα μάθημα….και έμεινα στην τάξη μου, να σκέφτομαι την κίνηση της.. Τόσο μικρή μα συνάμα και για εκείνη μα και για μένα τόσο σημαντική!!!
Μια αγκαλιά!!!
Πότε ήταν η τελευταία φορά που δώσατε σε κάποιον δικό σας μια αγκαλιά? Έχετε αναρωτηθεί ποτέ?
Έχετε επίσης αναρωτηθεί ποτέ…. Όταν αυτός που βρίσκεται δίπλα σας, μπορεί να μη χρειάζεται να του πείτε κάτι, να του φωνάξετε, να τον επιπλήξετε,  να του γελάσετε μα να θέλει κάτι τόσο πολύτιμο και ταυτόχρονα τόσο στιγμιαία θεραπευτικό, όπως μια Αγκαλιά?
Αγκαλιά λοιπόν σημαίνει ότι τον άλλον τον σφίγγεις μέσα στα δύο σου χέρια, και τον τοποθετείς ανάμεσα στην καρδιά σου, γιατί σου δίνει αγάπη και με την κίνηση αυτή του δίνεις κι εσύ αγάπη!
Μου αρέσει να αγκαλιάζω τους ανθρώπους γύρω μου γιατί θέλω να τους δίνω αγάπη…
Τις τελευταίες αγκαλιές που έδωσα το Σαββατοκύριακο ήταν στη μητέρα μου, σε μια φίλη και στον ανιψιό μου.
 Στην μητέρα μου για να την στηρίξω.
Στην φίλη μου γιατί αισθανόμουν ότι το ήθελε εκείνη τη στιγμή, όπως κι εγώ…
Και στον ανιψιό μου γιατί ήθελα να του δείξω πόσο πολύ τον εκτιμώ, τον αγαπώ, για τις ώρες που περνάμε μαζί.
Δεν χρειάζεται τίποτα να πεις σε κάποιες στιγμές…. Το λένε απλά οι πράξεις… και επειδή είμαι έντονα συναισθηματικό άτομο, ο μόνος τρόπος να επισφραγίζω τα συναισθήματά μου είναι να μοιράζω την αγκαλιά μου σε ένδειξη ευγνωμοσύνης που κάποια άτομα είναι δίπλα μου….  (όχι στα κακά και στα άσχημα, μα δίπλα σημαίνει ότι με έχουν κι εκείνα στο μέσα μέρος της καρδιάς τους και αυτό το συναισθάνεσαι όταν συμβαίνει)
Η καρδιά μου έχει πλημμυρίσει με έντονα συναισθήματα από όλη την πορεία της ζωής μου, που μαζί με τις αναμνήσεις, τις εικόνες, και τις μνήμες … έφτιαξαν αυτό που είμαι τώρα…
Πολλές φορές δε σας κρύβω ότι είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς τόσα πολλά συναισθήματα μαζί…. Παίρνεις μια βαθιά ανάσα, και λες πάμε πάλι…. Έχουμε απόθεμα…
Από την άλλη, σκέφτεσαι ότι είναι κι εκείνα τα άτομα που όλο αυτό δεν μπορούν να το διαχειριστούν και να τους πνίγει.. ή να τους ξενίζει να τους φαίνεται περίεργο μέχρι να φτάνουν στο σημείο να παρερμηνεύουν τις πράξεις σου…
Δεν πειράζει … ας ερμηνεύσουν όπως θέλουν την όποια πράξη…. Αν είναι άνθρωποι που σκέφτονται με την καρδιά και βάζουν έστω και λίγο συναίσθημα στις σχέσεις τους, όποιες κι αν είναι αυτές…. Θα σκεφτούν πως η Αγάπη δεν μπορεί παρά να λειτουργεί παρορμητικά χωρίς καλούπια, χωρίς παρερμηνείες, χωρίς κόμπο και σφίξιμο στην καρδιά…. Αν και πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι μπορεί να είναι παρακινδυνευμένο να βάζεις  το συναίσθημα σε όλες σου τις πράξεις… γιατί εσύ πληγώνεσαι… Δεν πειράζει … όμως εγώ έτσι ήμουν, έτσι είμαι κι έτσι θα συνεχίσω να λειτουργώ !!!!
Πρέπει να σκεφτούμε πως Εκείνος που μας έπλασε… μας έπλασε και μας έδωσε και λίγα στοιχεία από Εκείνον… και το πρώτο πράγμα που μας δίδαξε και μας διδάσκει καθημερινά είναι η Αγάπη!!!
Σκεφτείτε μόνο αυτό κατά τη γέννηση ενός μωρού, το πρώτο πράγμα που το κάνει να σταματήσει να κλαίει είναι όταν το πάρει στην αγκαλιά της η μητέρα του!!! Επισφράγιση της Αγάπη της προς το παιδί με την Αγκαλιά της και αμέσως το «θεραπεύει» από το κλάμα του… το ηρεμεί…. Τι πιο όμορφο πράγμα!!!!
Ε, ναι αυτό εγώ ως μωρό δεν το έζησα και ήταν κάτι που το κουβαλάω μέχρι τώρα..γι αυτό και μου αρέσει να μοιράζω την Αγάπη μου με μια αγκαλιά.. ακόμα και με μια μισή αγκαλιά..
Τι πως είναι μια μισή αγκαλιά?
Είναι το «φιλικό» χτύπημα στην πλάτη κάποιου, είναι δηλαδή κάτι σαν να τον πλησιάζεις τον άλλον με το νεύμα σου με το χέρι σου… αυτό σημαίνει Αγάπη! Νοιάξιμο , αγκαλιά που αν το θελήσει ο άλλος μπορεί να γίνει ολόκληρη και όχι μισή… με το σφιχταγκάλιασμα του εκεί ανάμεσα στο στήθος ανάμεσα στην καρδιά σου και στη δική του καρδιά !!!
Το σφίξιμο του χεριού κάποιου πως το κάνουμε? Έχετε αναρωτηθεί ποτέ….? Τις περισσότερες φορές απλώνουμε το δεξί μας χέρι.. Γιατί? Μα να είναι πιο εύκολο τον άλλον να τον φέρουμε πιο κοντά στην αγκαλιά μας!!!
Γι αυτό σας λέω μπορεί να είμαι μυστήριο τρένο …. Αλλά είμαι Τρένο που παίρνει μπρος με την Καρδιά και όχι με το μυαλό !!! Την λογική τη χρησιμοποιούμε για να επιλύσουμε μαθηματικούς τύπους, να απομνημονεύσουμε ένα κείμενο, να μάθουμε τα μαθήματά μας, η λογική είναι πολύ μικρή σε μέγεθος για να χωρέσει η Αγκαλιά της Αγάπης που όλοι μας θέλουμε…. Και που όμως βάζοντας τη λογική μπροστά μας την φρενάρει γιατί για να μην κακο χαρακτηριστούμε ή γιατί να μην δείξουμε τα συναισθήματά μας… Αυτό που μας διαχωρίζει από τα υπόλοιπα όντα είναι η σκέψη σαφώς αλλά εκείνο που μας ενώνει με αυτά είναι το συναίσθημα..
Αν πετάξουμε το συναίσθημα και την αγάπη τότε απλά θα είμαστε ζώα που σκέφτονται ανταγωνιστικά… όχι ότι αυτό δεν το κάνουν κάποιοι… Δυστυχώς η νοοτροπία του ευ ζην, έφερε και ένα κακό τον ανταγωνισμό. Για να ζήσω καλά .. πρέπει να επιβιώσω ανάμεσα σε εσένα κι εμένα…  επιλέγω λοιπόν να κάνω πράγματα που θα με κάνουν καλύτερο από σένα…. Έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι μα δεν είναι έτσι αυτό το μοτίβο, μας έφερε εδώ που μας έφερε… Να κυνηγάμε το αθέμιτο ανταγωνισμό, να κάνουμε πράγματα που για να μας πάνε καλά, δεν θα το πούμε ακόμα, μόνο όταν έχει τελειώσει και το αποτέλεσμα είναι θετικό… Τι λες ρε Άνθρωπε… το μυαλό σου και μια λίρα !!!
Έτσι φτάσαμε να μην σκεφτόμαστε τον συνάνθρωπο μας, να μην αγαπάμε κανέναν και τίποτα.. απλά δείχνουμε λίγη στοργή έτσι για τις εντυπώσεις γιατί ίσως ο άλλος να έχει να μας δώσει κάτι από τις δικές του γνώσεις και μετά τον πατάμε… τον καταπατάμε και δεν τον χρειαζόμαστε πια … γιατί ? γιατί ναι μπορούμε τώρα αν κάνουμε αυτό κι αυτό και το άλλο να τα καταφέρουμε μόνοι μας… Κι έτσι στη πορεία ξεχνάμε από πού ξεκινήσαμε … Μα από πού αλλού παίρνοντας Αγάπη από μια αγκαλιά….

5 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Κι όμως προτειμώ να τείνω το αριστερό χέρι σ'αυτούς που ξεχωρίζω από το πλήθος..

Το αριστερό μου χέρι έχει θερμοκρασία υψηλότερη από το δεξί..
Το έχω ελέγξει..
Είναι το χερι της καρδιάς..

Όσον αφορά τη διαφορά Λογικής και Καρδιάς θα τα συμπτ'ηξω στην Συναισθηματική Λογική, που πάντα έμπαινε μπροστα στις όποιες αποφάσεις μου..

Την παρορμητική εξέφραση των συναισθηματων των μαθητων την βιώνω κι εγω..

Συγκλονιστική..
Σημερα ήμουν χάλια..
Μπήκα στο Β1 και μία μαθήτρια μού είπε αυθόρμητα: "Κυρία σήμερα είστε κούκλα!"..

Άνθισα!.
Χαμόγελο..
μα..

Τόσο απλό ήταν?...
τοσο!..

ενα χαμογελο από το κορίτσι..
ένα λογάκι καρδιάς..
και..
ωπ..
.....

τωρα σε νιώθω μάτια μου..

Ετσι ανθίζουν τα Τριαντάφυλλα....
με αγκαλιές....

Σου εύχομαι όσες απαιτεί η Μέρα σου για τη βραδινή φωτοσύνθεση.....

Αφήνω αμετρητα φιλιά..
σε μορφώ αγκαλιας....

yannidakis είπε...

θα ελεγε κανεις 'ενα αφιερωμα στην αγκαλια'. Και πολυ ενδιαφερον μαλιστα μιας και ειναι παρουσιασμενο απ'την οπτικη του συναισθηματος. Μαρια μου η αγκαλια ειναι πολυ σημαντικη, περισσοτερο και απο το φιλι. Και ξερεις κατι;
Παει καιρος που εχω φτιαξει ενα αφιερωμα για την αγκαλια. Θα το βρω απο το αρχειο μου και θα το αναδημοσιευσω στην σχετικη ενοτητα αναδρομων :[

Δακανάλη Μαρία είπε...

reflection:
sunadelfissa einai yperoxa ta paidia, mporei na mas kanoun dyskolh ti kathimerinotita alla kati tetoies stigmes mas apogeionoun!
Mas dinoun perissoteri dynami na ginoume arogoi hthous, kalosunis, paideias ithous, kai meta na ensomatosoume ta sxolika egxeiridia gia tin paideia...

Gnorizo gia ti thermotita tou xeriou tis kardias...etsi einai ontws...
Se eyxaristo gia tin parormitikh existorisi ton dikon sou paidion....
Sou euxomai mia athismeni vradia gemati aroma apo triantafulla opws ta aploneis sta xeria sou kai tamyrizomaste me ti morfi poihshs...
Epeidi mpeno apo kinhto de jero gia pio logo me petaei ekso...otan fortonei ti selida sou...

Δακανάλη Μαρία είπε...

yannidaki:
Se euxaristo gia to panta zesto perasma sou, os batman aytis tis kastroupolis, perimena oti exeis grapsei to diko sou afieroma gia tin agkalia....perimeno na to dw stis anadromes....oxi to kentro eeee????xixixi

Oute sto diko sou blog meso kinhtou mporw na sxoliasw....filikous xairetismous sthn agrupni matia pou deixneis stin polh mas...

Ανώνυμος είπε...

Με μια μονο αγκαλια ειναι σαν να λες χιλιες λεξεις...