Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Έρωτας μέσα στη λάμψη του Φεγγαριού

Τη ψυχή μου διάπλατα απόψε ανοίγω...
Κάτι από τη λάμψη σου....βαθιά να με φωτίσει...
Κοιτώ τη ομορφιά σου, σα χαμόγελο φωτεινό
που ο ουρανός φοράει..
τα αστέρια σβήνουν... σιγα σιγά..
Και εσύ ήλιος γίνεσαι μέσα στη νύχτα...
Σβήσε το φως της πόλης...
σβήσε το φως του δωματίου
όπως κάνω κι εγώ..
κι έλα με τη σκέψη σου...να ταξιδέψουμε μέσα
στην πανσέληνο του λυκόφωτος..
Είναι ωραία η συντροφιά σου...
και τη μοναξιά για λίγο σβήνει..
Φαντάσου να είμαστε γυμνοί ...
πάνω στην αμμουδιά και μόνο σκέπασμα
να έχουμε τη λάμψη του φεγγαριού...
ενός κύκλου γεμάτου από φως....
ένα φως που ξέρουμε ότι σε λίγες ώρες θα το πάρει
το γλυκοχάραμα...
Φως από έρωτα και πάθος ... μόνο για σένα... μόνο για μένα...
Να ξεσκίζουμε τις σάρκες μας.. ηδονικά..με μόνη συντροφιά
τη σκιά μιας φεγγαράδας...από ψηλά.
"Να σου λέω πάρε με αγκαλιά για λίγο ακόμα.."
και να λες ψιθυριστά: "θα σε πάω ως στα αστέρια.."
μα γώ το φεγγάρι θέλω να το δω απο κοντά
εκεί να με πας... μπορείς?
Ξέρω ότι δε μπορείς..
ξέρω ότι τα φτερά σου θα λιώσουν με το που θα
το πλησιάσεις...
θα με αφήσεις στην επιφάνεια του...
και θα πεις "Αντίο .. . φεύγω..."
Μείνε λίγο ακόμα...
"Δεν μπορώ.. γιατί είμαι όνειρο .... και τα όνειρα.. το πρωί τελειώνουν.."
Λιώνουν με το πρώτο φύσημα της χαραυγής...
κι εγώ απλά θα έχω ονειρευτεί
τον παθιασμένο σου κορμί, κάτω από μια πανσέληνο να με ποθεί...
20/05/2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: