Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Ο πίνακας και οι "λακούβες"..

"...Κανείς δεν μπορεί να γιατρέψει τις πληγές της ζωής. Έγιναν πριν καν το πάρουμε είδηση και στη συνέχεια σε κάνουν να κάνεις κάποια πράγματα σε όλη σου τη ζωή, ώσπου τα πράγματα αυτά μπαίνουν συνεχώς ανάμεσα σε σένα και σ’ αυτό που θα ήθελες να γίνεις, και με τον τρόπο αυτό χάνεις τον εαυτό σου για πάντα...."
Λεό Μπουσκάλια


"Έχεις τα πινέλα, έχεις τις μπογιές, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα."
Νίκος Καζαντζάκης


...Αυτό λοιπόν θα κάνεις σιγά σιγά θα ζωγραφίζεις τον πίνακα της ζωής σου με τα χρώματα που σε χαλαρώνουν, σου φτιάχνουν τη διάθεση και σου δίνουν την ηρεμία και τότε όταν ο πίνακας σου θα ολοκληρώνεται θα δεις πόσο πιο όμορφα θα αισθάνεσαι. Δεν έχεις παρά να πάρεις τα πινέλα και να ξεκινήσεις το έργο σου.
..Ήδη αισθάνεσαι καλύτερα οπότε συνέχισε, κι εγω θα είμαι να σου λέω προχώρα, τα πας περίφημα! Δεν θα σε αφήσω ξανά.Είμαι εδώ στο παρόν, στη ζωή που εσύ έφτιαξες τόσα χρόνια.Εσύ με τη δύναμη και την αδυναμία σου έφτιαξες το δρόμο που περπατάς.Ποτέ ο δρόμος δεν είναι στρωμένος καλά και να που έπεσες στις πρώτες παλιές γνώριμες "λακούβες", όμως το σημαντικό ξέρεις πιο ειναι? Ότι δεν πληηγώθηκες πολύ. Γραντουνιές είναι..που όπως κάθε πληγή ματώνει έτσι κι αυτές.Μην σε φοβίζουν είμαι εδώ, μαζί θα τις επουλώσουμε. Να θυμάσαι ότι οι λακούβες είναι πολλές εσύ όμως θα τις κλείσεις όπως και την προηγούμενη φορά, όπως και κάθε φορά....

Δεν υπάρχουν σχόλια: