Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Πόσο μου λείπεις - Παπακωνσταντίνου - Κικίδη (Lyrics)



Σημασία έχει πως ότι μου λείπει πιο πολύ
δεν μπορώ πια να το σφύξω στην αγκαλιά μου

Σε χρειάζομαι γιατί σε Αγαπώ ...
και η Αγάπη πονάει μάτια μου

Πονάει να ντύνεται μες το μαύρο!!!
Το μαύρο χρώμα δηλώνει απώλεια...
πένθος γι αυτό που "χάθηκε" ...

Εύχομαι ο δρόμος που πήρες να είναι ο σωστός για ΕΣΕΝΑ!
Πέταξε μακριά μικρέ πρίγκιπα ..
γνώρισε νέους κόσμους , πολιτισμούς, ανθρώπους ...
Ανθρώπους που κοιτάνε ψηλά , να κάνουν το σωστό
και το δίκαιο, να μη πληγώνουν , να σου δίνουν χωρίς να
θέλουν ανταλλάγματα ... ΑΓΑΠΗ, ΦΡΟΝΤΙΔΑ, ΑΓΚΑΛΙΑ,
ΓΕΛΙΟ, ΔΑΚΡΥ, ΧΑΡΑ.. ΕΥΤΥΧΙΑ!
Έτσι όπως κι ΕΣΥ τα έδωσες κάποτε ....
χωρίς να στο ζητήσει ΚΑΝΕΝΑΣ

Μη Φοβηθείς ...
Αν λέω αν κάποτε θελήσεις ξέρεις που θα βρεις αυτό που
θα σου έχει λείψει ...

Καληνύχτα Ψυχάκι!!!

2 σχόλια:

Paparouna είπε...

Θέλω να μάθω να πετάω..να μπορώ να ξεφεύγω.. Πόσο ελεύθερα μπορεί να νιώθουν τα πουλιά; Να μπορώ να πετάγομαι στη σκέψη του. Να ζωγραφίζω την μορφή μου για να ξέρω πως είμαι εκεί. Μου λείπει και δεν μπορώ να του το πω.. Μου λείπει, γιατί μαζί του πετούσα..

Πανέμορφο μπλογκ, Μοναδική Τριανταφυλλιά!

Δακανάλη Μαρία είπε...

δεν έχεις παρά να κάνεις πολλές ώρες εξάσκηση και θα δεις τα δυο φτερά που είναι κολλημένα πίσω στις πλάτες σου , με το καιρό θα ανοίξουν...

Αν έχει πετάξει πολύ μακριά .. απλά κράτα τις πιο γλυκές στιγμές σας και μάθε να ζεις με αυτές...στην αρχή δύσκολο με τον καιρό μένει ένα γέλιο όταν θυμηθείς πράγματα που κάνατε μαζί... και που ξέρεις μπορεί να γίνει φύλακας καλός στα όνειρα σου.

Αν έχει πετάξει για άλλους προορισμούς ... απλά πάλι τις καλές στιγμές κράτα, και θα δεις με το καιρό πως θα έρθει κάτι άλλο νέο όμορφο δυνατότερο από το πριν να σου γεμίσει τη Ψυχή και την αγκαλιά σου και να του δείξεις φυσικά εσύ ότι κοίτα κάποιος σου έμαθε να πετάς αλλά το πέταγμά σου βελτιώθηκε από τη δική σου προσπάθεια...

έτσι είναι και με τα πουλιά στην αρχή όταν μαθαίνουν να πετάνε πάνε δίπλα στη μάνα ή τον πατερα και μόλις φάνε αρκετές κατραπακιές μαθαίνουν να πετάνε... μακρυά...!!!

Πολύ θα ήθελα να έχω πρόσβαση στο μπλογκ σου...αν μου το επιτρέψεις τελικά..
Και επίσης αν θέλεις να διαβάσεις και το βιβλίο ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβιγκστον του Richard Bach
εδώ θα δεις και μερικά γραμόμενα για το βιβλίο

Καλά πετάγματα!!!

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/prose/richard_bach_jonathan_livingston_seagull.htm