Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Σώπα και άκου

Μαχαίρι κοφτερό… γυρεύει τη καρδιά μου ,
Να της ανοίξει την πληγή
Το δάκρυ για να τρέξει..
Δώσε μου τη πιο γλυκιά σου μαχαιριά…
Κάθε που πλησιάζει τέτοια ώρα…
Πονάω.. πονάω γιατί ξέρω πιο χέρι καρδιά μου
Σε πληγώνει.. είναι κρίμα και άδικο ,
Άλλα μια φορά ακόμα.. στάσου υπερήφανη μπροστά
Του… πρόσταξε το γυμνό στήθος σου…
Και απλά περίμενε… περίμενε.. το πυρ!!!
Περίμενε να ακούσεις τον ήχο που κάνει το μαχαίρι,
Όταν το αέρα θα διαπερνά για να σε φτάσει..
Και τότε φώναξε: « Σε αγάπησα, Σε αγαπάω…δολοφόνε της καρδιάς που για σένα δίνει αγάπη
… αισθάνεται αγάπη… μυρίζει αγάπη..»
Και τότε όλη η πλάση θα γεμίσει…από την αγάπη που σε κομμάτια
Μικρά θα κόβει.. μόνο έτσι θα νιώσει τη αστείρευτη πληγή…που σου ανοίγει…
Σε όσα κομμάτια και να σε κόψει πάλι εκεινον θα βρει στα κομμάτια…
Έρωτα τον είπα στην αρχή.. αγάπη δυνατή στη συνέχεια…!!!
Με βέλη σε σημάδεψε και με μαχαίρια σε τελειώνει…
Δεν ξέρω αλλά δε μπορώ να το κάνω αυτό …
Δε μπορώ να πω πως δε σε αγάπησα.. δε μπορώ να πω πως δεν ενθουσιάστηκα…
Δεν μπορώ να πω, πως δε χάρηκα με τις τυφλές ελπίδες..
Η ελπίδα έχει πέσει κάτω εδώ και ώρες.. όμως δε ξέρω αν ζει…
απλά μάλλον ψυχορραγεί… περιμένει το χέρι το δικό σου… να την οδηγήσει.. εκεί στον Άδη..
Ή μάλλον όχι πρέπει να την πας στο παράδεισο.. εκεί πρέπει να την οδηγήσεις…
Για να μεταμορφωθεί σε έναν όμορφο άγγελο… με καστανά μάτια και κόκκινα μαλλιά..
για να μπορέσω τον άγγελο αυτό ξανά να τον καλέσω..
Απορείς πως? Μα αγάπη μου, πάλι με δανεική καρδιά θα ζήσω, …
Θα τη βρω την καρδιά εκείνη που θα δοθεί… απλόχερα…
Είναι βαρύς ο αχός που ακούγεται.. και οι καμπάνες σημάνουν .. θλιμμένα, ..
Η φύση ντύνεται στο μαύρο πέπλο… για ακόμα μια φορά καρδιά μου ετοιμάσου..
Ετοιμάσου να θρηνήσεις… ετοιμάσου.. το δάκρυ σου, πέλαγος να το κάνεις…
Ετοιμάσου… μακούς?
Μήνυμα είναι όλα αυτά..που βλέπεις.. κάτι γίνεται για αυτό ετοιμάσου…
Σε λίγο πέφτει για σένα καρδιά μου το τέλος της παράστασης σου…
Η μελωδία της ευτυχίας… τελειώνει.. ήταν καρδιά μου μικρής διάρκειας..
Τραγουδώντας της ζωή μας τα γραμμένα… περήφανα για σένα θα ακροβατήσεις…και πάλι ως παλιάτσος… το νούμερο σου..θα τελειώσεις..
Περίμενε σιωπηλά τη μαχαιριά στον αέρα για να ακούσεις…
Σώπα και άκου…

Δεν υπάρχουν σχόλια: