Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

κρίση .........?

Τα χρόνια περάσαν οι άνθρωποι άλλαξαν
οι συνήθειες επίσης
Έρωτες απόκαμμαν
Αγκαλιές έμειναν μισές
Οι άνθρωποι ωρίμασαν
οι καταστάσεις τους έκαναν ξένους
τηλέφωνα σωπάσαν
Αλλάξαν οι καιροί Μαρία
Άλλος φεύγει
άλλος έφυγε
άλλος παντρεύτηκε
Είναι ωραίες οι αλλαγές
όμως να η κρίση μας έκανε ξένους
Ξε-Χάσαμε το ηχόχρωμα των φωνών
Φωνάζει άραγε κανείς ?
Ακούει άραγε κανείς?
Χαίρεται πραγματικά κανείς?
Λυπάται κανείς?
Ξε-Χάσαμε τα συναισθήματά μας
Φταίει η κρίση...
Κρίση συναισθημάτων...
Άλλος έχασε τη δουλειά του
δεν έχει να θρέψει την οικογένεια του
άλλος ψάχνει ...για κάτι νέο, ή μήπως δεν ψάχνει..
Φεύγει ο κόσμος Μαρία πάει στα ξένα...
Οι μουσικές σωπάσαν..
Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις χαμένους
στις σκέψεις τους μικρούς και μεγάλους...
Γερόντια μπαίνουν στο αστικό ... άλλοι με
μπαστουνάκια άλλοι τρεκλύζοντας και τραβόντας το κορμί τους
μια τσάντα με φάρμακα να πάρουν ουρά στους παχυλούς καναπέδες
των ιατρείων για να τους γράψουν φάρμακα...
Γιατι την υγεία τους δεν την έχουν..
κι αυτοί που την έχουν κινδυνεύουν να τη χάσουν
Στρες άγχος θλίψη Πανικός για το τι μέλλει γενέσθαι παρακάτω...
Γιατρέ να πάρω αγχολιτικά? δεν είμαι καλά....
Γιατί τι έχετε? με θλίβει η κατάσταση της οικομονίας
με θλίβει η κατάσταση των γύρων μου
άλλοι αρρωσταίνουν άλλοι φεύγουν άλλοι χάνονται
άλλοι καμουφλάρουν την κατάστασή τους και
διασκεδάζουν...
Γιατρέ , ο κόσμος δεν είναι καλα....
Τρέχει πανικόβλητος άλλος να προλάβει ΔΕΗ ΟΤΕ άλλος
να τρέχει να πάρει νούμερο στην ουρά της τράπεζας
να δει αν μπήκε η σύνταξη, να δει αν πήρε τη δόση ..
Για μια δόση ζούμε όλοι γιατρέ!!
Δόση ευτυχίας, δόση αγάπης, δόση αγκαλιάς
δόση έρωτα, δόση αλληλεγγύης, δόση φιλίας, δόση , δόση, δόση...
κι εσύ λες είσαι καλά? Μα πως?
Αφού προχτες έλεγες γιατί να έχεις την δουλειά σου εσύ?
Μήπως είσαι δακτυλοδικτούμενος ? μήπως πρέπει να παραιτηθείς?
Μήπως να γίνεις σαν τους άλλους ... να ξεκινήσεις να ψάχνεις κι εσύ
για δουλειά?
τι έχεις δουλειά και?
εδώ ο κόσμος καίγεται Μαρία
κι εσύ θέλεις έρωτες? μιλάνε την εποχή της κρίσης για έρωτες?
Βλεπεις στο δρόμο, ανέμελα πρόσωπα κι αυτά είναι των μικρών παιδιών
που συνεχώς ζητούν... ζητούν να τους βάλεις καλό βαθμό ...
ζητούν να πάνε εκδρομή, ζητούν να πάνε σινεμά, ζητούν
να πάνε για καφέ..ζητούν να πάρουν παγωτό...ζητούν...
ζητούν νέα ρούχα, ζητούν , ζητούν, ζητούν...
Αυτό που δεν ζητούν είναι Ευτυχία, Αγάπη
Κι εσύ μου θέλεις ήλιο...μα, ο καιρός κρύωσε Μαρία
και μαζί του τα συναισθήματα του κόσμου
βλέπεις που καιρός για συναισθηματισμούς εν όψει κρίσης....
Κρίση συναισθημάτων...
αυτό πάθαμε
ξεχάσαμε
χαλάσαμε
αλλάξαμε
κρίναμε λάθος
αγαπήσαμε λίγο
μισήσαμε πολύ
ζηλέψαμε ακόμα πιο πολύ
ερωτευθήκαμε λάθος στιγμή
πονέσαμε
λυπηθήκαμε
προδώσαμε
απορρίψαμε
χάσαμε την υγειά μας
χάσαμε τον ύπνο μας
μιλήσαμε λίγο
σιωπήσαμε
ακουσαμε
πολεμήσαμε
χασαμε και νικηθήκαμε
από τα συναισθήματα μας
γιατι η κρίση ήρθε πρώτα εκεί...
και μετά στην τσέπη μας...






1 σχόλιο:

Λιακάδα ☼ είπε...

Ταυτιστήκαμε σήμερα Μαρία...
Τις ίδιες σκέψεις έκανα ενώ πεζοπορούσα σε μια περιοχή με όμορφα σπίτια... πολυτελη...
Πάνω από τα μισά είναι άδεια... σπίτια σχισμένα για ζευγάρια άτεκνα... που είναι πάνω από 600 τμ... τα βλέπεις τα μισά δωμάτια άδεια... τα πατζούρια σφαλιστά... Εγώ είχα πάει το παιδί σχολείο... πιο κει τα πιο φτωχικά σπίτια διάπλατα ανοιγμενα παραθυρα... τα πάρκγινγκ τους άδεια... φευγάτοι όλοι για δουλειά...
Μόνο εκεί στα πλούσια σπίτια 2 όροφοι σφραγισμένοι... που λεφτά να το συντηρήσουν όλο τούτο το σπιτικό... πιο κει κανα δυο σχολικά κάνανε στάση... η συνοδηγός κατέβαινε χτύπαγε το κουδούνι και έβγαινε η φιλιπινέζα να συνοδεψει το παιδί στο σχολικό... η μάνα άφαντη κάπου μέσα κοιμόταν πίσω από τα σφαλιστά πατζούρια....
Πολλά σπίτια... πολλά και τεράστια σπίτια εγκατελειμένα γιατί δεν μπορούν να τα συντηρήσουν. Ο απέναντι (εφοριακός στο επάγγελμα - 3μελής οικογένεια 750τμ σπίτι) εγκατέλειψε το σπίτι του και πήγε στη διπλανή μεζονέτα που είχε φτιάξει για εκμετάλλευση αφού του έφυγε ο νοικάρης... Στριμώχτηκε η 3μελής οικγένεια στα 240 τμ!
Φωτιά να πέσει να μας κάψει μπορεί???
Θα είχα τέτοιο σπίτι και δε θα το άνοιγα να φιλοξενήσω φτωχες οικογένειες?
Και κάπου κει αναμεσα σε τούτες τις σκέψεις ο έρωτας... που 'χει γενέθλια σήμερα...
Δεν έχουν όλα τελειώσει...
Οχι όσο υπάρχουν ακόμη αχτίδες φωτός και ρανίδες έρωτα μέσα μας...
Οχι όσο υπάρχει ακόμη η τελευταία λιακάδα...
Καλή σου μέρα!