Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Νίκος Καζαντζάκης

Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;
 
 
Νίκος Καζαντζάκης
 
 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aκόμα κι αν πιστεύεις πως δεν με βλέπεις έχω καταλάβει πως είσαι από τους λίγους που διαβάζουν και βλέπουν πέρα από κει που η ματιά αγγίζει τον ορίζοντα..
και φτάνει μέχρι της ψυχής τα βάθη κι ακόμα πιο βαθιά..

εμένα που δεν με θωρείς μέσα από την οθόνη ειμαι εκαντονταπληγιασμένη απο βέλη πεπυρωμένα και δάγκωμα θηρίου άγριου που μόνο η κόλαση γέννησε..

ακόμα αντέχω και χαμογελάω για να ξεγελάσω ολους αυτούς τους παράταιορυς που μόνο μόλυσνη μου προκάλεσε ακόμα κι η ανάσα τους..

βγήκα στον αέρα κι ακόμα αντέχω..ζωντανή μετρώντας τις πληγές και τα σημάδια ενός πολέμου που άντεξα και ακόμα αντέχω..

σ'ευχαριστώ πολύ που διαβάζεις της ψυχής μου τα γραμμένα...

κι εγώ μαζί σου ...

η εκαντονταπληγιασμένη αντέχω ...

να χαμογελάς ...

και να ξέρεις πως κι εσύ με συγκινείς μ'όσα γράφεις...πάντα.


μια ζεστή βραδυνή αγκαλιά κι ενα ζεστό φιλί για την πληγή την πιο βαθιά..

Σταλαγματιά είπε...

Αυτό είναι το αιώνιο ερώτημα....νομίζω πως μέχρι την μέρα που θα φύγω από αυτή τη γη θα το ψιθυρίζουν τα χείλη μου!!!

Σ ευχαριστώ που πέρασες από το μπλογκ μου και πιο πολύ για το λόγια που άφησες....!!