μπερδεγουεϊ

Κρίση πανικού ....
Πανικός και φόβος για ότι πάω να χτίσω ..
Βαθιες ανάσες απο το πρωί....
Βαρύ το κεφάλι ...
Πολύπλοκες διαδρομές ανθρώπων.
..Κενό...
..Μηνύματα...
Τηλεφωνήματα..
Πίεση...
Άγχος...
Στρες...
Δεν καταλαβαίνεις ...
Δεν καταλαβαίνω...
Φωνές...
Νεύρα...
Πανικός...
Περνάς τα όρια....
Τέλος ..
Από αύριο νέα αρχή...
Τυπικότητες ...
Τέλος...
Λάθος που ανακατεύτηκα...
Λάθος που έμαθα...
Καμία διαφορετικότητα , δεν πρέπει να ξεπερνά όρια....
Τα ξεπέρασες...
Δεκτική.
Δοτική...
Μέχρις εδώ....όμως.
Ολοι κάνουμε λάθη.
Κι εγώ. Κι εσύ.
Δεν ακούς όμως.
Λυπάμαι...
Προσπαθώ να ξεπεράσω τον πανικό της σημερινής κατάστασης.
Προσπαθώ να σκεφτώ.
Ήθελα κάτι άλλο, τελικά ήθελες κάτι άλλο....το είπες...
ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.. νιώθω..νιωθεις...
Όμως μην φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση.
Του προκαλεις πανικό.
Ταραχή.
Τα χέρια τρέμουν, το κορμί.
Πρέπει σε λίγο να δώσω τον καλύτερο εαυτό.
Πρέπει να χαμογελάσω μέσα από τον φόβο.
Πως?
άλλο εσύ άλλο εγώ...
άλλα τα θέλω μου κι αλλα τα θέλω σου...
πρέπει να υπάρξει κατανόηση.
Εγώ κατανοώ...κι εσύ επιμένεις... το αντίθετο, γιατι συμπεριφέρεσαι  "αλλόκοτα".

Τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας τον νιώθω...τον ένιωσα απο τη πρώτη στιγμή
αλλά δεν φανταζόμουν την έκτασή του.

Πάρει πινέλα και ζωγράφισε τον κόσμο σου και δες ότι εγώ θα είμαι ένα χρώμα
ξένο προς εσένα.. Θερμό χρώμα ναι .... αλλά διαφορετικό από ότι είσαι εσύ.
Είμαι εδώ από μια άλλη θέση και όχι από τη θέση που με έχεις βάλει εσύ.
Την σέβομαι την αποφασή σου, αλλά πρέπει να σεβαστείς κι εσύ τι δική μου.
 
Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν και τίποτα... θέλω να σε κανω να κατανοήσεις ότι μπορείς
να δεις ξανά τα πράγματα με άλλη ματιά...
Κάντο.
Κάντο πριν είναι αργα.