Τα αγάλματά μας θα στήσουν κάποτε οι ιδέες
με ένα πέτρινο κλαυσίγελο πίσω απ’ τα χείλη
όταν γελάνε οι προτομές στα βάθρα τους ωραίες
να τρέμει κλαίγοντας εντός του κόσμου μας η ύλη
αυτή του θεατρίνου πριν ανοίξουν οι αυλαίες
και του δεσμώτη η άλλη πριν του κλείσουνε την πύλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου