Έρωτας διαρκείας ...
στην αρχή ένας μήνας,
στο μεσοδιάστημα δυο χρόνια
και στο μάκρο διάστημα μετράνε 10 ..
Έρωτας με τη πρώτη ματιά ,
μέχρι να το συνειδητοποιήσεις είχες πιαστεί στα δίχτυα του.
Δίχτυα σκληρά, με καρδιές κεντημένα
Λόγια καρδιάς , και ο δρόμος στρωμένος ροδοπέταλα.
Δύο ψυχές , δύο κορμιά
γεμάτα ερωτισμό, γεμάτα από δόσιμο
Σχεδόν 10 χρόνια μετά δυο κορμιά
γεμάτα τραύματα, γεμάτα πληγές βαθιά
κι ένας χωρισμός σαν βαθιά χαραγματιά
στα ξεσκισμένα τα κορμιά.
Τι χρωμα εχει το φιλι???
Ξεθωριασμένο κόκκινο. Ροζε...
Τι γευση ?
Σαν το ναμα ... κοινώνησα με ευλάβεια , με μεθυσαν κ μαγεψαν οι Σειρηνες.. Κιρκη μάγισσα που με κράτησες τόσο καιρο στο νησί σου...
Την πάτησα ολότελα μαζί σου...
Υπνοτισμένη ... γευτηκα το φιλι σου,
Γευτηκα την αλμυρα του κορμιου σου, το χαδι σου, το αγγιγμα σου....
Και οταν αφεθηκα ψυχη κ σωμα...
Πουτανα στη ψυχη....
Να γιατι δεν εκδηλωνομαι..
Γιατι Ποναει το μετα... με ξεζουμισες... αφεθηκα... κ τωρα τι???
Τιποτα πανε ολα...
Οι ομορφες στιγμες θαφτηκαν κατω απο τεραστιες λεξεις που μας εκοψαν σε χιλιαδες μικρα κομματια...
Καταδικασαμε μεσα απο τη ρουτινα μεσα απο το κρυφτο μεσα απο το πολυ μαζι κ την ανασφαλεια να θαψουμε στη χωματερη της λασπολογιας μας τον Ερωτα...
Μα μηπως ηταν ενας φθηνος Ερωτας?
Που καθρεφτιζονταν μεσα απο τα ποτηρια της ουσιας ενος κρασιου κ μιας ρακης??? Φαινοταν ετσι οταν κοιτουσες το ποτηρι.... κ πινοντας μας πιναμε γουλια γουλια.... σταλα τη σταλα... γευομασταν Νεκταρ ηδονης παθους ποθου κορμιων ψυχων που ενωθηκαν με καταπληκτικη χημεια...
Τιποτα δεν ημασταν...
Τιποτα δε νιωσαμε αληθινο...
Μια πουτανα στη ψυχη απλα παιζει το ρολο της κ φευγει...
Αυτο ημουν για σενα.... όλα τα παραπανω οπτασιες μεθυστικες στα ματια μας...
Φιλι αψεντι.... κορμι φιδιου... δηλητηριο γεμισαμε κ ενα βραδυ ζεστο αφου τα κορμια ιδρωναν κ εσκιζαν το μεσα κ εξω κοσμο τους ... αγκαλιασμενα δωσαν το τελος που αρμοζει.... δηλητηριασαν την αγαπη κ πεθαναν ...
Δωσε ενα τελος να αρμοζει....λεει...ο αοιδος... αυτο εγινε θανατος αργος...μεχρι το τελος ...ομως παει κ πιο κει...γιατι ειμαι πουτανα στη ψυχη...
https://youtu.be/WYwS9ctFv_g
Οταν ολα τα εχουμε κανει σκονη...με τις λεξεις..δε μενει τιποτα ... μονο ηχοι...μονο εικονες... μονο δακρυα...
Τιποτα...γιατι...μπερδεμενα, οπως μπερδενες καταστασεις, οπως μπερδεμενα ονειρα, ενας ερωτας μισος....
Γευτηκαμε ομως εντονα συναισθηματα...κορμια μεταξυ φθορας κ αφθαρσιας...
Μπερδεμενο κουβαρι τα σωματα οι λεξεις τα αισθηματα..
Ολα τα ζησαμε ... τωρα δεν εμεινε τιποτα.. μονο να κοιταμε την πτωση.
Ετσι ειναι ο Ερωτας...με ποση ευκολια σε παρεσυρε κ με αλλη τοση ευκολια σε ριχνει κατω...
Ειμαστε ακομα ζωντανοι... με ξεσκισμενες σαρκες με θολες ματιες απο την υγρασια ... με κομματιασμενες καρδιες...
Ενωθηκαν τα δυο μισα εγινε η εκρηξη κ τωρα με την ιδια εκρηξη αποκολληθηκαμε...
Σε εχω μεσα μου... σε κουβαλω... αυτο εχει σημασια ετσι απλα προχωραμε...
Για λιγο ακομα θα θρηνησουμε το θανατο του Ερωτα μας κ μετα... ολα θα ειναι αλλιως..
Σε αγαπησα κ θα σε αγαπω για οσο η καρδια μου θα αντεχει...εστω κι ετσι...
